Droga międzynarodowa E8, nazywana także Transpolonią[1] – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od przejścia granicznego w Świecku z NRD do przejścia granicznego w Terespolu z ZSRR.
Pierwotnie trasa między przejściem granicznym w Świecku a Rzepinem poprowadzona była przez Kunowice, Nowe Biskupice i Gajec[3]. W latach 70. oddano do użytku obwodnicę Rzepina oraz nowy odcinek drogi, obecnie stanowiący fragment autostrady A2.
W 1977 roku zamknięto dla ruchu tranzytowego pojazdów ciężarowych trasę E8 na odcinku Sochaczew – Warszawa – Mińsk Mazowiecki, kierując tranzyt na drogę państwową nr 27, omijającą stolicę od południa[4]. Zakaz ten nie dotyczył ciężarówek dojeżdżających docelowo do miejscowości ówczesnego województwa warszawskiego.
Na przełomie lat 70. i 80. XX w. opracowano nowy system numeracji. Za następcę E8 można uznać E30, o niemal identycznym przebiegu, jednak wydłużoną i obejmującą zasięgiem Irlandię, Białoruś i europejską część Rosji. W 1985 roku Polska przyjęła nowy system numeracji dróg międzynarodowych, a 14 lutego 1986 r. zaczął obowiązywać nowy wykaz dróg krajowych[5]. Trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Arteria E30 otrzymała numer 2, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.
Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe:
↑Kunta_Kinte, #2,890, [w:] [Polska] Historia budowy i eksploatacji dróg do 1989 roku [online], SkyscraperCity, 10 listopada 2020 [dostęp 2021-01-08].
↑Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950.
↑Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. jedenaste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.brak strony (książka)
↑Zarządzenie Ministra Komunikacji z dnia 18 grudnia 1976 r. w sprawie ograniczenia ruchu tranzytowego na drodze państwowej nr E-8 w obrębie województwa stołecznego warszawskiego (M.P. z 1976 r. nr 44, poz. 224).
↑Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)