Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego badacza Alp, mineralogaDeodata Dolomieu, który w 1791 r. po raz pierwszy wyodrębnił ten minerał.
Składają się głównie z minerału dolomitu (węglanu wapnia i magnezu – ponad 90%) i minerału kalcytu (węglanu wapnia), minerałów ilastych, kwarcu, markasytu, pirytu, i substancji bitumicznej. Często dolomity powstają kosztem wapieni w czasie procesu dolomityzacji. Makroskopowo przypomina on zbudowany głównie z węglanu wapnia – wapień. Jest od niego bardziej odporny na wietrzenie z powodu mniejszej rozpuszczalności minerału dolomitu od kalcytu.
W wyniku przeobrażenia skał osadowych – wapieni lub dolomitów, połączonego z rekrystalizacją minerałów wyjściowych, często wraz ze zmianą składu chemicznego (metasomatozą), powstały skały metamorficzne – marmury dolomityczne (dolomitowe).
Właściwości
ulega reakcji z kwasem solnym dopiero po sproszkowaniu,
jest biały, szary żółtawy, brunatnoszary, niemal czarny,
struktura – zwięzła, masywna, porowata, równo- lub nierównoziarnista,
Dolomit pierwotny powstaje w wyniku bezpośredniego wytrącenia się z wody morskiej. Jest on drobnoziarnisty i równoziarnisty.
Dolomit wtórny powstaje w wyniku metasomatozy, czyli wypierania jednego składnika przez drugi. W tym przypadku wapń jest wypierany przez magnez. Dolomit wtórny jest gruboziarnisty i nierównoziarnisty.