Dmitrij Miedwiediew (2022) | |
Pełne imię i nazwisko |
Dmitrij Anatoljewicz Miedwiediew |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Wiceprzewodniczący Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 16 stycznia 2020 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
stanowisko utworzone |
Przewodniczący Jednej Rosji | |
Okres |
od 26 maja 2012 |
Poprzednik | |
Premier Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 8 maja 2012 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
3. Prezydent Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 7 maja 2008 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
I Zastępca Przewodniczącego Rządu Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 14 listopada 2005 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
Szef Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 30 października 2003 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
Poprzednik |
Aleksandr Wołoszyn |
Następca | |
Odznaczenia | |
Dmitrij Anatoljewicz Miedwiediew (cyryl. Дмитрий Анатольевич Медведев; wym. ⓘ[ˈdmʲitrʲɪj ɐnɐˈtolʲjɪvʲɪtɕ mʲɪˈdvʲedʲɪf]; ur. 14 września 1965 w Leningradzie, ob. Petersburg) – rosyjski polityk, prawnik, działacz państwowy. Prezydent Federacji Rosyjskiej (2008–2012), a także wicepremier (2005–2008) i premier Rosji (2012–2020). Od 2020 wiceprzewodniczący Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej.
Urodził się w rodzinie inteligenckiej. Jego ojciec Anatolij Afanasewicz Miedwiediew (1926–2004) był profesorem Leningradzkiego Instytutu Technologicznego. Jego matka Julia Weniaminowna (ur. 1939) – filologiem i wykładowcą w Instytucie Pedagogicznym.
Jest jedynakiem. Jako nastolatek pracował na stanowisku laboranta w Leningradzkim Instytucie Technologicznym.
W 1987 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Leningradzkiego Uniwersytetu Państwowego, a w 1990 r. uzyskał tam stopień kandydata (odpowiednik stopnia doktora) nauk prawnych. W czasie studiów doktoranckich pracował jako asystent, a w latach 1990–1999 jako docent w Katedrze Prawa Cywilnego i jako wykładowca na Wydziale Prawa Leningradzkiego (później Petersburskiego) Uniwersytetu Państwowego. Jest współautorem podręcznika do prawa cywilnego.
W 1986 r., w okresie pierestrojki, wstąpił do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego[1]. W trakcie studiów poznał Anatolija Sobczaka, który na Wydziale Prawa Uniwersytetu Leningradzkiego wykładał prawo cywilne. W 1989 r., gdy Sobczak ubiegał się o mandat deputowanego na Zjazd Deputowanych Ludowych ZSRR, Miedwiediew był pracownikiem jego sztabu wyborczego. Miedwiediew kontynuował współpracę z Sobczakiem przez kilka kolejnych lat, gdy ten pełnił funkcję mera Petersburga.
Od czerwca 1990 do stycznia 1991 Miedwiediew wchodził w skład zespołu doradców Sobczaka. Jednym z doradców był w tym czasie także Władimir Putin. Od czerwca 1991 Miedwiediew był ekspertem prawnym Komitetu Spraw Zagranicznych urzędu mera, na czele którego stanął Władimir Putin. Z pracy we władzach Petersburga Miedwiediew odszedł w 1996 r. po przegranej Sobczaka w wyborach municypalnych.
W 1999 r. Miedwiediew ponownie podjął współpracę z Putinem. Po objęciu przez Putina funkcji premiera został on mianowany zastępcą szefa administracji rządu Federacji Rosyjskiej. Po przejęciu przez Putina obowiązków głowy państwa od Borysa Jelcyna Miedwiediew przeszedł do pracy w administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej na stanowisku zastępcy, a od 2000 r. pierwszego zastępcy szefa administracji Prezydenta. W 2003 r. powołany na stanowisko szefa administracji Prezydenta. W listopadzie 2005 został mianowany pierwszym zastępcą Przewodniczącego Rządu (wicepremierem) Federacji Rosyjskiej.
Od 2000 do 2008 r. zasiadał w radzie dyrektorów Gazpromu.
Od kilku lat był wymieniany jako jeden z głównych kandydatów do przejęcia funkcji prezydenta Rosji po zakończeniu drugiej kadencji Władimira Putina w 2008 r. 10 grudnia 2007 został przedstawiony Putinowi jako kandydat na urząd prezydenta przez rosyjskie partie polityczne: Jedna Rosja, Sprawiedliwa Rosja, Agrarna Partia Rosji i Siła Obywatelska. Putin poparł jego kandydaturę[2]. Był faworytem wyborów, które odbyły się 2 marca 2008. Według danych Centralnej Komisji Wyborczej wygrał je już w pierwszej turze, uzyskawszy 70,28% głosów (52 530 712 głosów)[3]. W czasie koncertu, który odbył się pod ścianą Kremla po zakończeniu głosowania, urzędujący prezydent Putin pogratulował Miedwiediewowi zwycięstwa w wyborach.
Dmitrij Miedwiediew objął urząd Prezydenta 7 maja 2008 roku. Jako prezydent elekt spotkał się z kilkoma zagranicznymi przywódcami, m.in. z ówczesnym prezydentem USA George W. Bushem, a potem Barackiem Obamą, kanclerz federalną Angelą Merkel, premierem Serbii Vojislavem Koštunicą, przewodniczącym ChRL Hu Jintao.
Niedługo po objęciu urzędu zdecydował też o wysłaniu sił rosyjskich, by wspomóc separatystów z Osetii Południowej podczas konfliktu z Gruzją. 26 sierpnia 2008 roku podjął decyzję o uznaniu niepodległości Osetii Południowej i Abchazji, pomimo protestów ze strony NATO, Unii Europejskiej oraz samej Gruzji.
Wraz z prezydentem Stanów Zjednoczonych podpisał nowy układ START, który miał zmniejszyć liczbę posiadanych głowic nuklearnych w USA i Rosji do 1550 oraz wszystkich wyrzutni do 80.
1 listopada 2010 jako pierwszy rosyjski przywódca od zakończenia II wojny światowej odwiedził Wyspy Kurylskie, co wywołało ostrą reakcję dyplomatyczną Japonii; czasowo odwołała ona swojego ambasadora z Moskwy[4].
Jako prezydent Rosji dwukrotnie gościł w Polsce, 18 kwietnia 2010 na uroczystościach pogrzebowych Lecha Kaczyńskiego i 6 grudnia 2010 podczas wizyty oficjalnej, kiedy to spotkał się z prezydentem Bronisławem Komorowskim i premierem Donaldem Tuskiem.
8 maja 2012, dzień po zakończeniu kadencji na urzędzie prezydenta, został desygnowany na urząd premiera przez prezydenta Władimira Putina.
15 stycznia 2020 podał się do dymisji[5]. Na jego następcę prezydent Władimir Putin wyznaczył dotychczasowego przewodniczącego Federalnej Służby Podatkowej Michaiła Miszustina[6].
Wkrótce po zakończeniu urzędowania na stanowisku premiera został mianowany przez prezydenta Władimira Putina wiceprzewodniczącym Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej[7]. W 2022 opowiedział się za uznaniem niepodległości dla tzw. Donieckiej i Ługańskiej Republiki Ludowej, oceniając, że po okresie stosowania sankcji kraje Zachodu wrócą do negocjacji z Rosją[8]. Z kolei w odpowiedzi na zawieszenie członkostwa Rosji w strukturach Rady Europy stwierdził, że jest to okazja do przywrócenia stosowania kary śmierci na terenie Federacji Rosyjskiej[9].
Miedwiediew jest żonaty od 1993 r. ze Swietłaną Miedwiediewą, z którą ma syna Ilję (ur. 1995)[10].
Miedwiediew jest aktywny sportowo, pływa oraz podnosi ciężary[11]. Uprawia również jogging, jogę i gra w szachy. Czyta także książki m.in. autorstwa Michaiła Bułhakowa, kibicuje zespołowi Zenit Petersburg[12]. Jest miłośnikiem muzyki hard rock, słucha Black Sabbath, Deep Purple, Led Zeppelin i Pink Floyd, jest także kolekcjonerem płyt winylowych, zebrał także wszystkie nagrania Deep Purple[13][14]. W młodości sporządzał kopie ich utworów, ponieważ oryginały znajdowały się na urzędowej czarnej liście[15]. W lutym 2008 wraz z ministrem Siergiejem Iwanowem wziął udział w koncercie grupy Deep Purple w Moskwie[16].
W Runecie i pismach satyrycznych nazwisko Miedwiediewa stało się obiektem żartów[17][18].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.