Digambarowie (dewanagari: दिगंबर) – jeden z dwóch głównych (obok śwetambarów) kierunków w łonie dźinizmu.

Etymologia

W sanskrycie słowo digambar (दिगंबर) oznacza dosłownie odzianego w sferę nieba, odzianego w przestwór[1] i odnosi się do tego, iż digambarowie chodzili zupełnie nago w odróżnieniu od śwetambarów, którzy ubierali się na biało. Jednak obecnie również i digambarowie używają ubrań (dawny zwyczaj pozostał tylko w obrębie niektórych klasztorów).

Doktryna

Podział na digambarów i śwetambarów zaistniał prawdopodobnie już w czasach Mahawiry, gdyż śwetambarowie nie przyjęli wszystkich jego reform. Rozłam nasilił się w II wieku n.e., jednak jeszcze do XI wieku istniały wspólne świątynie obu odłamów. Pozycja kobiet jest gorsza niż w rywalizującej grupie: zaprzecza się możliwości osiągnięcia przez nie mokszy zanim nie narodzą się jako mężczyźni[1], nie mogą także zostać mniszkami. W odróżnieniu od śwetambarów nie mają kanonu świętych pism- twierdzą iż kanon dźinijski zaginął.

Przedstawiciele szkoły i ich dzieła

Kalpasutra,
Niryukti,
Dristivada.
Aptamimansa,
  • Pudżjapada (ok. X–XI w n.e.),
  • Nemiczandra (ok. X–XI w n.e.),
  • Dewanandin,
  • Akalanka (ok. VIII w n.e.),
Asztasati.

Przypisy

  1. a b Digambar Jain Sect. digambarjainonline.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-11)]., Digambar Jain Online, dostęp 18.04.2010

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się