Dialekty języka arabskiego rozciągają się na całym obszarze świata arabskiego, ale występują także poza obszarem, gdzie dominuje język arabski (mowa o tzw. „wyspach języka arabskiego”).
Istnieją trzy rodzaje podziału dialektów: systemowy – na dialekty beduińskie i ludności osiadłej (miejskie i wiejskie), komunalny oraz geograficzny.
Główny podział geograficzny na dialekty wschodnie i zachodnie przebiega wzdłuż granicy egipsko-libijskiej. Podstawową różnicą między obiema grupami jest forma czasownika w 1. osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego, a więc odpowiednio na Wschodzie jest to ʔaktub, a na Zachodzie naktub. Różnica w liczbie mnogiej polega na dodaniu sufiksu lub prefiksu. Na Wschodzie 1 osoba liczby mnogiej czasu teraźniejszego brzmi naktub, a na Zachodzie naktubu.
Na rozwój dialektów arabskich duży wpływ miały różne substraty – na terenie Bliskiego Wschodu substratem stał się głównie aramejski, w mniejszym stopniu także języki kananejskie, a w Afryce – języki berberyjskie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.