Dialekt staroakadyjski – najstarszy znany dialekt języka akadyjskiego, poświadczony w mezopotamskich źródłach pisanych z 2 połowy III tys. p.n.e.[1] Na źródła te składają się dokumenty ekonomiczno-prawne oraz imiona własne, a także niewielka liczba inskrypcji królewskich. Staroakadyjski był żywym językiem do około 1950 roku p.n.e. Do jego podziału na dwa dialekty – północny asyryjski i południowy babiloński – wpłynęły migracje i osiedlanie się w regionie ludności semickiej[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.