Destrukt numizmatyczny, brak właściwego rewersu, zamiast niego awers odbity negatywowo
Zniszczone naczynie wykorzystane do przechowywania monet rzymskich
Destrukt betonowy
Rzeźba wykonana ze złomu metalowego, UBC Museum of Anthropology, Vancouver

Destrukt (z łac. destruetus ‘zniszczony’[1]) – termin odnoszący się do zniszczonych, uszkodzonych przedmiotów, są to np.:

  • w bibliotekarstwie: książki lub czasopisma nienadające się do włączenia do zbiorów[1]
  • w drukarstwie: arkusze zniszczone w procesie druku[1]
  • w bankowości i numizmatyce: zniszczone pieniądze papierowe[2][1]; monety z wadami powstałymi na etapie bicia, czyli tzw. destrukty mennicze[3], np. obrócenie rewersu względem awersu, negatywowe odbicie jednej ze stron, niepełny wizerunek spowodowany przesunięciem krążka metalu[4]
  • w budownictwie: materiał o charakterze odpadu, nadający się jednak do ponownego wykorzystania, np. destrukt asfaltowy[5], betonowy[6]
  • w militarystyce: uszkodzona broń, amunicja, wydobywana z akwenów lub gruntu[7]
  • w archeologii, muzealnictwie i naukach pokrewnych: zniszczone artefakty, np. naczynia[8], uszkodzona rzeźba (np. korpus bez oryginalnych rąk)[9]

Destrukty np. broni (zwane również deko) bywają przedmiotem kolekcjonerstwa, co rodzi niejasne sytuacje prawne[10].

Destrukty numizmatyczne poprzez swą unikatowość również stanową przedmiot zainteresowania kolekcjonerów[11][12].

Zniszczone przedmioty mogą stanowić tworzywo artystycznych dzieł rzeźbiarskich, np. prace Wima Delvoye’a ze zużytych opon[13].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Dubisz 2006 ↓.
  2. Alicja Zagrodnikowa: Nowe wyrazy i wyrażenia w prasie. Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych, 1982, s. 41.
  3. „Acta Archaeologica Carpathica”. 38, s. 184, 2003. 
  4. Jerzy Chałupski: Specjalizowany Katalog Monet Polskich XX i XXI w. Część druga. II Rzeczpospolita. Generalne Gubernatorstwo 1918–1945. Sosnowiec: 2013, s. 267. ISBN 978-83-931862-2-8.
  5. L. Chołuj. Destrukt asfaltowy-odpad czy materiał?. „Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne”, 2010. 
  6. Wojciech Sas, Andrzej Głuchowski. Nośność podłoża drogowego z destruktu betonowego na przykładzie badań CBR. „Budownictwo i Inżynieria Środowiska”. 5, s. 149, 2014. ISSN 2081-3279. 
  7. Maciej Trzciński: Przestępczość przeciwko zabytkom archeologicznym: Problematyka prawno-kryminalistyczna. Wolters Kluwer, 2010, s. 68, 263. ISBN 978-83-264-2994-1.
  8. Sensacyjnego odkrycia dokonali archeolodzy. [w:] istotne.pl [on-line]. 2007-09-09. [dostęp 2017-07-16].
  9. Marta Korotaj, Tomasz Mikocki: Odlewy gipsowe rzeźb starożytnych w Starej Pomarańczarni w Warszawskich Łazienkach. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989, s. 28, seria: Archiwum Filologiczne nr 47. ISBN 83-04-03343-7.
  10. Violetta Kwiatkowska-Darul: Czynności procesowo-kryminalistyczne w polskich procedurach: materiały z konferencji naukowej i IV Zjazdu Katedr Kryminalistyki, Toruń 5–7 maja 2004 r. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2004, s. 272. OCLC 621858142.
  11. Pięciozłotówka sprzedana za 1,6 tys. złotych!. Ringier Axel Springer Polska, 2013-11-03. [dostęp 2017-07-16].
  12. Wąsala: Destrukt destruktowi nie równy, czyli jak odróżnić bubel od białego kruka. Mennica Wrocławska, 2011-09-18. [dostęp 2017-07-16].
  13. Jill Harness: 11 Artists Doing Amazing Things With Recycled Materials. Mental Floss, Inc., 2012-11-12. [dostęp 2017-07-16].

Bibliografia

  • Uniwersalny słownik języka polskiego. Hasło: destrukt. Stanisław Dubisz (red.). T. 4: A–J. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 595. ISBN 978-83-01-14689-4.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się