Dany Laferrière
ilustracja
Imię i nazwisko

Windsor Klébert Laferrière

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1953
Port-au-Prince

Narodowość

haitańska

Język

francuski

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Jak bez wysiłku kochać się z Murzynem
  • L'odeur du café
  • L'Énigme du retour
Odznaczenia
Order Kanady – Oficer (Officer) Oficer Narodowego Orderu Quebecu (Kanada) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Komandor Orderu Plejady (Frankofonia)

Dany Laferrière, właśc. Windsor Klébert Laferrière (ur. 17 kwietnia 1953 w Port-au-Prince)[1] – pisarz i dziennikarz francuskojęzyczny, pochodzący z Haiti.

Życiorys

Urodzony w Port-au-Prince, przez pewien czas pracował jako dziennikarz na Haiti. Ze względu jednak na prześladowania polityczne za czasów dyktatury Jean-Claude'a Duvaliera zdecydował się na emigrację i w 1976 wyjechał do Quebecu w Kanadzie. W późniejszym okresie przyjął obywatelstwo tego kraju.

Pierwszą powieść opublikował w 1985. Było to oryginalne, pełne życia i fantazji dzieło Jak bez wysiłku kochać się z Murzynem (fr. Comment faire l'amour avec un nègre sans se fatiguer), bardzo dobrze przyjęte przez krytykę i czytelników, choć ze względu na prowokujący tytuł wywołujące pewne kontrowersje. Powieść została następnie zaadaptowana na potrzeby filmu i zekranizowana w 1989.

Późniejsze dzieła pisarza były również ciepło przyjmowane przez krytykę, choć nie odniosły już tak spektakularnego sukcesu. Proza Laferrière'a ceniona jest ze względu na oryginalność, efektowną grę stereotypami i intertekstualność. Często podejmuje tematykę obecności „czarnoskórego w białym świecie”. Ostatnie powieści wyraźnie nawiązują do haitańskich, czy może szerzej: karaibskich tradycji i wierzeń, ujętych jednak w oryginalny i nieszablonowy sposób.

W latach 90. XX wieku Laferrière często rezydował w Miami na Florydzie. Obecnie mieszka w Montrealu.

Twórczość

  • Comment faire l'amour avec un nègre sans se fatiguer (1985) – wyd. pol. Jak bez wysiłku kochać się z Murzynem, PIW, Warszawa 2004, tłum. Jacek Giszczak
  • Éroshima (1987)
  • L'odeur du café (1991)
  • Le goût des jeunes filles (1992) – wyd. pol. Smak młodych dziewcząt, Świat Książki, Warszawa 2009, tłum. Jacek Giszczak
  • Cette grenade dans la main du jeune nègre est-elle une arme ou un fruit? (1993)
  • Chronique de la dérive douce (1994)
  • Pays sans chapeau (1996) – wyd. pol. Kraj bez kapelusza, Karakter 2011, tłum. Tomasz Surdykowski
  • La chair du maître (1997)
  • Le charme des après-midi sans fin (1997)
  • Dans l'oeil du cyclone (1999)
  • Le cri des oiseaux foux (2000)
  • Je suis fatigué (2000)
  • Vers le sud (2006)
  • L’Énigme du retour (2009)[2]

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. theguardian.com – Dany Laferrière • A Life in Books (ang.) [dostęp 2013-10-28]
  2. a b Dany Laferriere, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-03-12] (ang.).
  3. Ordre de la Pléiade – Le président Yvon Vallières honore quatre personnalités marquantes de la Francophonie (fr.) [dostęp 2013-10-28]

Bibliografia

  • Józef Kwaterko, Dialogi z Ameryką • O frankofońskiej literaturze w Quebecu i na Karaibach, Kraków 2003

Linki zewnętrzne

  • Académie française – Dany Laferrière (fr.)

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się