Dalibor Brozović
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1927
Sarajewo

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 2009
Zagrzeb

Zawód, zajęcie

językoznawca

Narodowość

chorwacka

Odznaczenia
Medal Zasługi Republiki Macedonii Pólnocnej

Dalibor Brozović (ur. 28 lipca 1927, zm. 19 czerwca 2009) – chorwacki slawista, standardolog, dialektolog i polityk. Badał historię standaryzacji językowej na gruncie słowiańskim, zwłaszcza w kontekście chorwacczyzny. Jest uznawany za jednego z najważniejszych chorwackich lingwistów XX wieku[1]. Niektóre aspekty działalności Brozovicia spotkały się z krytyką, zwłaszcza dążności preskryptywistyczne, puryzm[2][3], i subiektywny charakter jego artykułów na temat polityki językowej[4][5][6].

W 1946 roku zdał maturę; w tym samym roku zapisał się na studia jugoslawistyki i italianistyki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Zagrzebskiego[1]. W czasie studiów zajmował się publicystyką, krytyką literacką i przekładem[1]. Dyplom uzyskał w 1951 roku[1]. Później odbył kurs dialektologiczny w dawnej Jugosłowiańskiej Akademii Nauki i Sztuki[1]. Od 1952 roku piastował stanowisko asystenta na Akademii Sztuki Teatralnej w Zagrzebiu; w latach 1953–1956 był lektorem na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Lublanie, a w okresie od 1956 do 1990 był zatrudniony na Wydziale Filozoficznym w Zadrze, gdzie początkowo objął stanowisko asystenta, a w 1968 roku stał się profesorem zwyczajnym[1]. Od 1946 roku był aktywnym esperantystą, pisał poezję w języku esperanto i przekładał publikacje na ten język[7].

W 2024 pośmiernie otrzymał Medal Zasługi Republiki Macedonii Pólnocnej[8].

Twórczość

  • Rječnik jezika ili jezik rječnika, Zagrzeb, 1969
  • Standardni jezik, Zagrzeb, 1970
  • Deset teza o hrvatskome jeziku, Zagrzeb, 1971
  • Hrvatski jezik, njegovo mjesto unutar južnoslavenskih i drugih slavenskih jezika, njegove povijesne mijene kao jezika hrvatske književnosti, Zagrzeb, 1978
  • Fonologija hrvatskoga književnog jezika, Zagrzeb, 1991
  • Prvo lice jednine, Zagrzeb, 2005[3]

Przypisy

  1. a b c d e f Dalibor Brozović [online], Večernji.hr [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16] (chorw.).
  2. Maciej Czerwiński: Język – ideologia – naród: polityka językowa w Chorwacji a język mediów. Kraków: Scriptum, 2005, s. 131. ISBN 83-60163-04-9. OCLC 64586273.
  3. a b Snježana Kordić. Diktatom protiv argumenata: Recenzja książki Dalibor Brozović, Prvo lice jednine (Order as device against arguments). „Književna republika”. 5 (1-2), s. 184–195, 2007. Zagrzeb. ISSN 1334-1057. [dostęp 2022-02-08]. [zarchiwizowane z adresu 2012-09-02]. (chorw.).  (NSK). (CEEOL). (SSRN).
  4. Aldo Zanelli: Eine Analyse der Metaphern in der kroatischen Linguistikfachzeitschrift Jezik von 1991 bis 1997 (Analysis of Metaphors in Croatian Linguistic Journal Language from 1991 to 1997). Hamburg: Dr. Kovač, 2018, s. 12–13, seria: Studien zur Slavistik ; t. 41. ISBN 978-3-8300-9773-0. LCCN 2009473660. OCLC 1023608613. (niem.). (NSK). (FFZG).
  5. Snježana Kordić. Demagogija umjesto znanosti (odgovor Daliboru Brozoviću) (Demagogy instead of science). „Književna republika”. 1 (7-8), s. 176–202, 2003. Zagrzeb. ISSN 1334-1057. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z adresu 2012-08-23]. (chorw.).  (NSK). (SSRN).
  6. Bernhard Gröschel: Das Serbokroatische zwischen Linguistik und Politik: mit einer Bibliographie zum postjugoslavischen Sprachenstreit (Serbo-Croatian Between Linguistics and Politics: With a Bibliography of the Post-Yugoslav Language Dispute). Monachium: Lincom Europa, 2009, s. 65, 77–78, 81–83, 127, seria: Lincom Studies in Slavic Linguistics ; t. 34. ISBN 978-3-929075-79-3. LCCN 2009473660. OCLC 428012015. (niem.).
  7. Josip Pleadin, Biografia leksikono de kroatiaj esperantistoj, Đurđevac: Grafokom, 2002 (esperanto).
  8. Commission on Awarding Decorations and Recognition [online], President of the Republic of North Macedonia [dostęp 2024-03-21] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się