ResponseEve, a responsive template by SiGa

Dževad Jahić (ur. 15 sierpnia 1948 w Mostarze) – bośniacki językoznawca. Zajmuje się dialektologią, socjolingwistyką i dziedzictwem literackim^[1].

Jest zaangażowany w standaryzację języka bośniackiego^[2].

Życiorys

Abswolent Wyższej Szkoły Pedagogiki w Sarajewie oraz Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Belgradzkiego, gdzie ukończył studia w dziedzinie języka serbsko-chorwackiego i literatur jugosłowiańskich^[1]. Edukację kontynuował na Uniwersytecie Sarajewskim, w 1977 roku uzyskując stopień magistra na podstawie pracy Lovačka terminologija i lovački žargon u govoru rogatičkog kraj^[3]. W 1981 roku obronił rozprawę doktorską pt. Ijekavskoštakavski govori istočne Bosne^[1]. W 1983 roku objął stanowisko docenta, a w 1989 roku stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 2002 roku został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego^[3].

Wybrana twórczość

• Jezik, nacija, nacionalizam, „Oslobođenje”, Sarajewo, 1990.
• Jezik bosanskih Muslimana, Biblioteka „Ključanin”, Sarajewo, 1991.
• Bošnjački narod i njegov jezik, „Ljiljan”, Sarajewo, 1999.
• Bosanski jezik u 100 pitanja i 100 odgovora, „Ljiljan”, Sarajewo, 1999.
• Školski rječnik bosanskog jezika, „Ljiljan”, Sarajewo, 1999.
• Ijekavskoštakavski govori istočne Bosne, Institut za jezik, Sarajewo, 2002.
• Gramatika bosanskoga jezika (współautorstwo), „Dom štampe”, Zenica, 2000.
• Trešnjev bunar, Biblioteka „Ključanin”, Sarajewo, 1992.
• Rječnik bosanskog jezika, 1-5, Sarajewo, 2012.

Przypisy