Zdjęcie satelitarne wyspy i jej okolic | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Akwen | |
Powierzchnia |
107,9[1] km² |
Populacja (1961) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Jemenu | |
15°21′N 42°35′E/15,350000 42,583333 |
Dżazirat Kamaran[3] (arab. جزيرة كمران, Jazīrat Kamarān) – największa jemeńska wyspa na Morzu Czerwonym. Jest największą wyspą archipelagu Kamaran[4]. Leży na szelfie kontynentalnym[5] i znajduje się w odległości zaledwie 2 km od azjatyckiego brzegu[6]. Jej długość to około 22 km, a maksymalna szerokość – około 8 km[6]. Administracyjnie należy do muhafazy Al-Hudajda[7].
Jest to wyspa pustynna i nizinna – najwyższy punkt na wyspie wznosi się na wysokość 24 m n.p.m.[1] U wybrzeży wyspy rosną lasy namorzynowe[7]. Otaczają ją rafy koralowe, częściowo zniszczone przez działalność człowieka[5].
Średnia roczna temperatura na wyspie wynosi 29° C i należy do najwyższych w świecie. Panuje tu wysoka wilgotność powietrza i występują burze piaskowe[8]. Opady deszczu są niewielkie – średnio 54 mm rocznie (1987)[5].
Jedyną większą miejscowością na wyspie jest Kamaran, oprócz niej znajduje się tu tylko kilka zgrupowań chat rybackich[9]. Wyspa eksportuje suszone ryby oraz węgiel drzewny. Oprócz rybołówstwa mieszkańcy zajmują się także poławianiem pereł[8] i koralowców[5].
Kamaran posiada lotnicze połączenie z Jemenem[8].
Już Persowie umieścili tu swój garnizon, choć niewykluczone, że wyspa była zamieszkana znacznie wcześniej[9]. W 1523 roku wyspę zajęli Portugalczycy[8] i wybudowali tu fortecę, obecnie znajdującą się w stanie ruiny[9]. W 1620 roku wyspę zajęli Turkowie osmańscy[8]. W XIX wieku utworzono tu stację kwarantanny w miejscowości Kamaran dla muzułmanów przybywających z pielgrzymką do Mekki[9]. W trakcie I wojny światowej w czerwcu 1915 roku wyspę zajęli Brytyjczycy i zarządzali nią z Adenu[8], jednak nie została ona formalnie przyłączona do tej kolonii[2]. W 1923 roku na mocy traktatu w Lozannie Turcja zrzekła się swych roszczeń do wyspy, jej status nie został jednak uregulowany[2]. Gdy Arabia Saudyjska wybudowała swoją własną stację kwarantanny dla pielgrzymów, miejscowość Kamaran podupadła i częściowo opustoszała[9].
W 1967 roku wyspa Kamaran weszła w skład niepodległego Jemenu Południowego. Jemen Północny rościł pretensje do wyspy, a od 6 października 1972 roku rozpoczął jej okupację, która trwała do 1990 roku, kiedy oba te państwa się połączyły[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.