Ludzki dźwigacz z podręcznika anatomii Graya

Dźwigacz, kręg szczytowy, kręg szyjny I (łac. atlas) – pierwszy kręg szyjny kręgosłupa kręgowców, począwszy od płazów, zestawiający się bezpośrednio z czaszką. Dźwigacz podtrzymuje czaszkę (nazwa wywodzi się od mitycznej postaci – Atlasa, który miał podtrzymywać niebo nad ziemią) oraz decyduje o jej ruchomości.

Kręg szczytowy dźwiga głowę bezpośrednio, nie ma w swej budowie trzonu oraz właściwego wyrostka kolczystego kręgu. U ssaków zestawia się z dwoma kłykciami potylicznymi. Zamiast trzonu występują dwa łuki, a zamiast wyrostka kolczystego kręgu – mały guzek tylny (tuberculum posterius) u człowieka, a u pozostałych ssaków guzek dogrzbietowy (tuberculum dorsale).

W relatywnie krótkim kręgu szczytowym człowieka wyróżnia się łuk przedni (arcus anterior) i łuk tylny (arcus posterior) połączone w obrębie symetrycznych części bocznych kręgu (massae laterales). Na stronie górnej części bocznych znajdują się dołki stawowe górne (foveae articulares superiores) do połączenia z kością potyliczną czaszki, a na stronie dolnej dołki stawowe dolne (foveae articulares inferiores) do połączenia z kręgiem obrotowym (axis).

U pozostałych ssaków wyróżnia się, analogicznie, łuk dobrzuszny (arcus ventralis) i łuk dogrzbietowy (arcus dorsalis) zespalające się w skrzydła kręgu szczytowego (alae atlantis) z zaznaczającym się na stronie brzusznej zagłębieniem dołu kręgu szczytowego (fossa atlantis), oraz dołki stawowe doczaszkowe (foveae articulares craniales) i doogonowe (foveae articulares caudales).

Na tylnej powierzchni łuku przedniego leży mała powierzchnia stawowadołek zębowy (fovea dentis), dla połączenia z zębem kręgu obrotowego. Na powierzchni przedniej łuku znajduje się mały guzek przedni (tuberculum anterius).

Atlas zawiera dwie bruzdy tętnicy kręgowej zlokalizowane na łuku tylnym.

U płazów kręg szczytowy nie jest homologiczny z atlasem owodniowców. Jest on odmienny od pozostałych kręgów, np. u żab nie ma wyrostków poprzecznych. Dźwigacz od strony czaszki ma dwie powierzchnie stawowe (condyli occipitales). Także u owodniowców kręg ten jest inaczej wykształcony (także obrotnik axis) niż pozostałe. Tworzy jedną (ptaki, gady) lub dwie (ssaki) powierzchnie stawowe dla kłykci potylicznych przez co decyduje o ruchomości czaszki. W toku ewolucji redukcji uległ trzon kręgu, w miejsce którego wchodzi ząb obrotnika umożliwiający dodatkową ruchomość czaszki (u ssaków kiwanie „nie”). Od strony czaszki dźwigacz tworzy powierzchnie stawowe umożliwiające potakujące ruchy głowy.


Bibliografia


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się