| |
| Data i miejsce urodzenia |
1391 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1452 |
| Zawód, zajęcie |
archeolog, archiwista, humanista |
Cyriak z Ankony[1][2], właśc. Ciriaco De’ Pizzicolli (ur. w 1391 w Ankonie, zm. w 1452 w Cremonie) – włoski humanista, archeolog i archiwista.
Urodził się w 1391 roku w Ankonie[3]. Podczas podróży handlowych na wschodzie zebrał wielki zbiór inskrypcji i manuskryptów z Rodos, Bejrutu, Damaszku, Cypru, Mityleny, Tessalonik i innych miejsc[4]. Po powrocie w 1426 roku korzystał z patronatu papieża Eugeniusza IV, władcy Florencji Kosmy Medyceusza i mediolańskiego rodu Visconti[4]. W 1443 roku odwiedził Moreę, gdzie skopiował inskrypcje wspomniane w korespondencji Francesca Filelfa, Ambrożego Traversariego i Leonarda Bruniego[4]. Rok później skopiował reliefy i naszkicował rzeźby z Sanktuarium Wielkich Bogów na Samotrace[5]. Jest uważany za jednego z najlepszych epigrafików w erze renesansu[4]. Jego kolekcja inskrypcji, zebrana w sześciu tomach, spłonęła w pożarze w 1514 roku[3]. Większość z jego dzieł przepadła, a te które ocalały zostały wydane jako „Itinerarium” w 1742 i „Epigrammata reperta per Illyricum a Kyriaco Anconitano” w 1664 roku[4]. Zmarł w 1452 roku w Cremonie[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
