3310157000[1] z dnia 30.08.1960. | |||||||||||||||
cerkiew / muzeum | |||||||||||||||
Widok świątyni od strony Nerli | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||
Miejscowość |
okolice Bogolubowa | ||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
1/14 października | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu włodzimierskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||||
56°11′46,55″N 40°33′41,06″E/56,196264 40,561406 |
Cerkiew Opieki Matki Bożej na Nerli – prawosławna cerkiew znajdująca się w pobliżu Bogolubowa w obwodzie włodzimierskim w Rosji, położona u ujścia Nerli do Klaźmy. Wzniesiona w 1165.
Fundatorem świątyni był książę Andrzej I Bogolubski, który według podania postanowił zbudować ją jako pomnik pamięci swojego zmarłego syna Izjasława[2]. Budynek został wzniesiony w 1165 na miejscu wskazanym osobiście przez księcia[3]. Obiekt powstał na sztucznie usypanym wzniesieniu, co miało uchronić fundamenty cerkwi przed podmyciem w czasie wiosennych wylewów Nerli[3]. Sięgają one głębokości 5,2 metra[4].
Cerkiew Opieki Matki Bożej na Nerli jest typową dla architektury staroruskiej świątynią wspartą na czterech filarach, wzniesioną na planie czworoboku z pojedynczą kopułą w centralnym miejscu dachu. Budowniczowie świątyni wznieśli ją w całości z białego kamienia, rezygnując z bogatego zdobnictwa zewnętrznego, jakie zastosowano przy budowie soborów Zaśnięcia Matki Bożej i św. Dymitra Sołuńskiego we Włodzimierzu. Jedyną dekorację zewnętrzną cerkwi stanowią rzędy półkolumn, które w zamiarze twórców miały stworzyć iluzję większej niż rzeczywista wysokości budowli, oraz skromniejsze niż w cerkwiach włodzimierskich kompozycje rzeźbiarskie z postaciami lwów, twarzy kobiecych (symbolizujących Matkę Bożą oraz króla Dawida)[5]. Kopuła znajdująca się obecnie na budynku pochodzi z 1803 i jest znacznie mniejsza niż konstrukcja pierwotna[3]. Wewnętrzna dekoracja budynku wykonana w średniowieczu nie przetrwała; jej pozostałości widoczne jeszcze w XIX wieku zostały w 1877 usunięte w czasie generalnego remontu świątyni[5].
W 1784 istniał projekt całkowitej rozbiórki cerkwi i wykorzystania pozyskanego materiału budowlanego na wzniesienie dzwonnicy w monasterze Narodzenia Matki Bożej w Bogolubowie. Do realizacji tych planów nie doszło, gdyż archimandryta monasteru nie doszedł do porozumienia z robotnikami, którzy mieli wykonać prace rozbiórkowe[2].
Cerkiew od 1992 znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO[6]. Przez wielu autorów uważana jest za największe osiągnięcie architektury staroruskiej[7].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.