Bora-Bora
Ilustracja
Zdjęcie z satelity
Państwo

 Francja

Terytorium zamorskie

 Polinezja Francuska

Akwen

Ocean Spokojny

Archipelag

Wyspy Towarzystwa

Powierzchnia

38 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności
• gęstość


10 605[1]
279 os./km²

Położenie na mapie Polinezji Francuskiej
Mapa konturowa Polinezji Francuskiej, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bora-Bora”
Ziemia16°29′40″S 151°44′11″W/-16,494444 -151,736389
Mapa wyspy

Bora-Bora – wyspa na Oceanie Spokojnym, koralowy atol otaczający powulkaniczny stożek, w Polinezji Francuskiej, na Wyspach Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa, na północny zachód od Tahiti.

Góra Otemanu na Bora-Bora

Centralna, wulkaniczna wyspa ma powierzchnię 21,9 km²[2]. Znajdują się na niej dwa szczyty: Pahia 661 m n.p.m. oraz Otemanu 727 m n.p.m. Wyspa centralna leży w lagunie otoczonej pierścieniem mniejszych wysp i raf koralowych; w zachodniej części laguny położone są dwie mniejsze wyspy pochodzenia wulkanicznego – Toopua i Toopua Iti[3]. Łączna powierzchnia Bora-Bora to 38 km²[3][4].

Zamieszkana przez Polinezyjczyków około III w. n.e., a dla Europy odkryta przez holenderskiego żeglarza Jacoba Roggeveena w roku 1722. Później w roku 1769 przepływał obok, a w roku 1777 zakotwiczył angielski żeglarz i odkrywca James Cook. Pierwszym europejskim mieszkańcem był James Connor – rozbitek z wielorybniczego statku w roku 1792.

W kwietniu 1888 roku wyspa została zaanektowana przez Francję[5], później weszła w skład Polinezji Francuskiej. W czasie II wojny światowej na Bora-Bora znajdowała się amerykańska baza morska i lądowa z 6 tysiącami żołnierzy. W tym czasie zbudowano na atolu lotnisko, obecnie port lotniczy Bora Bora, obsługujący ruch turystyczny, będący jednym z głównych źródeł dochodów ludności. Ponadto wyspa jest centrum hodowli czarnych pereł.

Bora-Bora po raz pierwszy pojawiła się w literaturze w powieściach Pierre’a Loti i od tego czasu często stanowiła tło m.in. „polinezyjskich romansów”. Np. służyła za pierwowzór amerykańskiemu pisarzowi Jamesowi Michenerowi do opisu idyllicznej wyspy w książce Tales of the South Pacific (pol. „Opowieści Południowego Pacyfiku”), traktuje o niej także amerykański musical Rodgersa i Hammersteina South Pacific (pol. „Południowy Pacyfik”) z 1949 roku.

Galeria

Przypisy

  1. Répartition de la population en Polynésie française en 2017 [online], Institut de la statistique de la Polynésie française [zarchiwizowane z adresu 2018-10-24] (fr.).
  2. Bora Bora (Porapora, Pora-Pora, Vavau). UN System-wide Earthwatch Web Site. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-17)]. (ang.).
  3. a b Bora-Bora, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-11-26] (ang.).
  4. Bora-Bora, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-11-26].
  5. FRENCH ANNEXATION IN THE PACIFIC, „Lyttelton Times”, LXIX (8483), 16 maja 1888, s. 5 (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się