Gatunek ten w 1780 roku opisał Buffon w 14. tomie Histoire Naturelle des Oiseaux pod zwyczajową francuską nazwą Héron violet[6]. Został on też zilustrowany w jednym z zeszytów Planches enluminées d’histoire naturelle – atlasu ptaków ukazującego się w latach 1765–1780[7], będącego uzupełnieniem publikacji Buffona; tablica barwna przedstawiająca bociana białoszyjego nosiła numer 906[8]. Jako miejsce typowe w obu tych publikacjach podano Wybrzeże Koromandelskie w Indiach[2][6][8]. Nazwę zgodną z zasadami nazewnictwa binominalnego (Ardea episcopus) nadał temu ptakowi Pieter Boddaert, który w swej publikacji z 1783 roku przydzielił binominalne nazwy wszystkim 1008 gatunkom zilustrowanym w Planches enluminées d’histoire naturelle (wiele z tych nazw utworzył sam)[9]. Obecnie gatunek zaliczany jest do rodzaju Ciconia[2][3][5][10].
C. episcopus neglecta – południowa Sumatra, Jawa i Wallacea
Występuje lokalnie, często nielicznie przy wodach, najczęściej jednak na terenach zalesionych. Niektóre populacje osiadłe, inne wędrują w głąb kontynentu.
W skład jego diety wchodzą: ryby, płazy (żaby, ropuchy), gady (węże, jaszczurki), duże owady i ich larwy, kraby, mięczaki, bezkręgowce morskie[2][11].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2014 roku uznaje bociana białoszyjego i czarnoczelnego za dwa osobne gatunki i klasyfikuje je następująco:
bocian białoszyi (Ciconia episcopus) – gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened); liczebność populacji szacowana na 50 000 – 249 999 dorosłych osobników, a jej trend uznawany za spadkowy[4].
bocian czarnoczelny (Ciconia microscelis) – gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern); w 2014 roku organizacja Wetlands International szacowała liczebność populacji na 10–100 tysięcy osobników, a jej trend oceniała jako stabilny.
Przypisy
↑Ciconia episcopus, [w:] Integrated Taxonomic Information System(ang.).
↑ abcdefElliott, A., Garcia, E.F.J., Boesman, P. & Kirwan, G.M.: Asian Woollyneck (Ciconia episcopus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
↑ abcCiconia episcopus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species(ang.).
↑ abcdSystematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Ciconiidae Sundevall, 1836 - bociany - Storks (Wersja: 2015-09-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-26].
↑ abG.-L.L. deG.L.L.BuffonG.-L.L. deG.L.L., Histoire naturelle des oiseaux, t. 16, Paryż 1781, s. 91(fr.).
↑ErwinE.StresemannErwinE., On the Birds Collected by Pierre Poivre in Canton, Manila, India and Madagascar (1751–1756), „Ibis”, 94 (3), 1952, s. 522–523, DOI: 10.1111/j.1474-919X.1952.tb01847.x(ang.).
↑ abPlanches enluminées d'histoire naturelle, t. 10, tabl. 906.brak strony (książka)
↑P.P.BoddaertP.P., Table des planches enluminéez d'histoire naturelle de M. D'Aubenton. Avec les denominations de M.M. de Buffon, Brisson, Edwards, Linnaeus et Latham, Utrecht 1783, s. 54(łac.).
↑ abcF. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-10-25]. (ang.).
↑ abcddel Hoyo, J., Collar, N. & Garcia, E.F.J.: African Woollyneck (Ciconia microscelis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2014. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)].
↑Ciconia microscelis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2022-10-25](ang.).
Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.brak strony w książce
Elisabeth Keller, prof. dr Josef H. Reichholf, Gunter Steinbach: Ptaki: strusie, pingwiny, nury, perkozy, rurkonose, wiosłonogie, brodzące, blaszkodziobe, ptaki drapieżne. Cz. 1. Warszawa: Świat Książki, 2003, seria: Leksykon zwierząt. ISBN 83-7227-891-1.
Linki zewnętrzne
Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Zdjęcia i krótkie filmy – bocian czarnoczelny C. (e.) microscelis. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).