ResponseEve, a responsive template by SiGa

Bitwa pod Ramlą

Wyprawy krzyżowe
Baldwin I
Czas	27 sierpnia 1105 roku
Miejsce	Ramla, Palestyna
Terytorium	Palestyna
Przyczyna	najazdy Fatymidów
Wynik	Zwycięstwo Krzyżowców
Strony konfliktu
Królestwo Jerozolimy Fatymidzi Burydzi
Dowódcy
Baldwin I z Boulogne Al-Afdal Tughtakin
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie Palestyny miejsce bitwy
31°55′29,26″N 34°52′21,75″E/31,924794 34,872708

Trzecia bitwa pod Ramlą^[1] (w historiografii znanej też jako Ar-Ramla^[2][3]) – starcie zbrojne, które miało miejsce 27 sierpnia 1107 roku^[4] pomiędzy siłami Królestwa Jerozolimskiego i Fatymidów z Egiptu. Przyczyną bitwy, podobnie jak dwóch wcześniejszych starć (I Bitwa pod Ramlą i II Bitwa pod Ramlą) rozegranych w 1101 i 1102 rok, były nieustające najazdy muzułmanów na ziemie łacinników i ich wasali, dokonywane z Askalonu – twierdzy Fatymidów w Palestynie^[2]. Obydwie armie spotkały się pod Ramlą, która leżała na drodze z Askalonu do Jerozolimy.

Na czele połączonych sił łacinników stał król jerozolimski, Baldwin I. W przeciwieństwie do dwóch poprzednich bitew z 1101 i 1102 roku, tym razem miał przed sobą nie tylko Fatymidów, ale również Turków z Damaszku, wspomagających siły egipskie oddziałami konnych łuczników. To właśnie oni zaczęli bitwę, ostrzeliwując szeregi krzyżowców. Ci odpowiedzieli frontalnym atakiem na oddziały egipskie. Walki trwały niemal cały dzień i były dalekie od rozstrzygnięcia, dopóki Baldwinowi nie udało się rozbić sił tureckich, które próbowały okrążyć jego hufce. Ucieczka Turków z pola walki pozwoliła skupić wszystkie siły na Egipcjanach, którzy po szarży prowadzonej osobiście przez króla Jerozolimy, rzuciły się do ucieczki^[1]. Mimo klęski, Egipcjanie nadal dokonywali najazdów na tereny znajdujące się pod kontrolą łacinników, często docierając nawet pod mury Jerozolimy.

Przypisy