Wojna Normanów z Bizancjum (walki Normanów z armią papieską) | |||
Bitwa pod Civitate (czerwony: Normanowie, niebieski: koalicjanci) | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
Civitella del Fortore | ||
Terytorium |
Cesarstwo Bizantyńskie (płd.-wsch. Italia) | ||
Wynik |
zwycięstwo wojsk normańskich | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie świata | |||
41,733333°N 15,266667°E/41,733333 15,266667 |
Bitwa pod Civitate – starcie zbrojne, które miało miejsce 17 czerwca[1] 1053 r. w pobliżu Civitella del Fortore (okolice dzisiejszego San Paolo di Civitate) w południowo-wschodniej Italii, należącej wówczas do Bizancjum, pomiędzy Normanami a koalicją wojsk papieżą Leona IX, składającą się z wojsk italskich, szwabskich oraz Longobardów.
Od roku 1040, kiedy to Normanowie – sześciu synów Tankreda de Hauteville – zajęli apulijskie miasto Melfi, ich księstwo rosło w siłę, kosztem posiadłości bizantyjskich. Zarówno Henryk III jak i papież Leon IX początkowo udzielali im swojego poparcia, licząc na osłabienie Bizancjum. Nieoczekiwane sukcesy Normanów, którzy w kolejnych latach opanowali kolejne księstwa longobardzkie i zepchnęli siły Bizancjum do Kalabrii, okazjonalnie wyprawiając się pod sam Rzym, wymusiły reakcję cesarza i papieża. W 1053 roku Leon IX, wsparty posiłkami niemieckimi, wyruszył na południe[2]. Przed bitwą papież udzielił milites pełnego odpuszczenia grzechów[1], ogłaszając świętą wojnę[2].
17 czerwca 1053 roku wojsko papieskie, do którego dołączyły posiłki od cesarza Henryka, czekały na dołączenie armii bizantyjskiej pod Civitate[2]. Zostały one zaatakowane z zaskoczenia i rozbite przez siły Normanów.
W następstwie bitwy papież Leon IX dostał się do niewoli[2][3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.