Bitwa pod Akkum
Wojny łacinników z Emiratem Damaszku
Czas

zima 1108

Miejsce

Góry Libanu, okolice wioski Akkum

Terytorium

Hrabstwo Trypolisu[a]

Przyczyna

Najazd wojsk damasceńskich na Hrabstwo Trypolisu

Wynik

zwycięstwo łacinników

Strony konfliktu
Krzyżowcy Burydzi
Dowódcy
Wilhelm Jordan Tughtakin z Damaszku
Siły
300 konnych rycerzy z Prowansji

200 pieszych żołnierzy libańskich

Wojska damasceńskie o nieznanej liczebności
Straty
znikome bardzo ciężkie
brak współrzędnych

Bitwa pod Akkum – bitwa pomiędzy krzyżowcami prowansalskimi z Hrabstwa Trypolisu a wojskami tureckiej dynastii Burydów władającej Damaszkiem, rozegrana zimą 1108 roku w pobliżu miejscowości Akkum, zakończona zwycięstwem łacinników i wyparciem muzułmanów z Libanu.

Przed bitwą

Po zakończeniu I wyprawy krzyżowej, jeden z jej przywódców, Rajmund z Tuluzy, wyruszył na czele swoich rycerzy przeciwko muzułmańskiej dynastii Abu Bakr panującej w Trypolisie. Po spektakularnym zwycięstwie nad Turkami w bitwie pod Trypolisem w 1102 roku, w 1103 przystąpił do oblężenia tej twierdzy, jednak zmarł w roku 1105. Z powodu niejasności w kwestii wyboru następcy Rajmunda, tymczasowe zwierzchnictwo nad jego wojskami i posiadłościami w Libanie objął jeden z jego wasali, Wilhelm Jordan, hrabia Cerdagne. Kontynuował oblężenie Trypolisu, który w 1108 roku przeszedł we władanie Fatymidów. Miasto Arka, uznające dotychczas władzę Trypolisu, oddało się pod opiekę Tughtakina, atabega Damaszku z dynastii Burydów. Tughtakin wyruszył na czele wojsk w celu dokonania inspekcji swojego nowego lenna, jednakże deszcze zimowe utrudniły mu marsz przez Al-Bukaję. Oczekując na poprawę pogody, dokonał kilku ataków na przygraniczne forty chrześcijańskie, pozostające pod władzą Wilhelma Jordana[1].

Bitwa

Otrzymawszy informacje o najeździe wojsk damasceńskich, Wilhelm Jordan opuścił swoją siedzibę w Saint-Gilles na Górze Pielgrzymiej, skąd prowadził oblężenie Trypolisu. Zabrawszy ze sobą trzystu rycerzy i dwustu pieszych żołnierzy libańskich służących pod jego rozkazami, wyruszył przeciwko Tughtakinowi. Poznawszy dokładne położenie wojsk swojego przeciwnika, łacinnicy niepostrzeżenie przekradli się przez przełęcz w Górach Libanu i znienacka uderzyli na muzułmanów. Zaskoczenie, jakim dla Turków okazał się być ten nagły atak, w połączeniu z siłą i impetem szarży ciężkiej jazdy krzyżowców zadecydowały o wyniku bitwy. Łacinnicy rozbili szyki przeciwnika zmuszając go do ucieczki[2].

Tughtakin w pośpiechu ruszył do Syrii ścigany przez krzyżowców aż pod same mury twierdzy Hims, gdzie schronił się wraz z niedobitkami swojej armii. Wilhelm Jordan nie zdecydował się na szturm, gdyż nie posiadał wystarczającej ilości ludzi. Zamiast jednak zawrócić i udać się z powrotem pod Trypolis, skierował się na północ i wkroczył na terytorium Emiratu Szajzaru, rządzonego przez wrogą dynastię Munkizydów, podległą sułtanowi seldżuckiemu. Doprowadziło to do kolejnego starcia zbrojnego – tym razem pomiędzy krzyżowcami a lokalnym emirem – w bitwie pod Szajzarem w tym samym roku[3].

Uwagi

  1. Były to ziemie zdobyte wcześniej przez Rajmunda z Tuluzy, głównie na terytorium dzisiejszego Libanu. Formalnie "Hrabstwo Trypolisu" jeszcze wówczas nie istniało, gdyż Trypolis został zdobyty dopiero rok po bitwie pod Akkum.

Przypisy

  1. Usama, s. 78.
  2. Ibn al-Asir, s. 226-227.
  3. Cały opis powyższych wydarzeń znajduje się w: Runciman, s. 65.

Bibliografia

  • Ibn al-Asir, Doskonała księga historii
  • Usama Ibn Munkiz, Księga pouczających przykładów, wydawca Philip K. Hitti, 1924
  • Steven Runciman, Dzieje wypraw krzyżowych, tom II, Wydawnictwo Książnica, Katowice 2009

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się