margrabia Friulu | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
król Włoch | |
Okres |
od 888 |
Poprzednik | |
Cesarz rzymski | |
Okres |
od 916 |
Dane biograficzne | |
Dynastia |
Unrochingowie |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec |
Eberhard z Friulu |
Matka |
Gizela |
Żona |
1. Bertila ze Spoleto |
Berengar I z Friulu[1], Berengariusz I z Friuli[2] (ur. 850–860, zm. 7 kwietnia 924) – margrabia Friulu, król Włoch od 888, cesarz od 915. Pochodził z dynastii Unrochingów.
Był synem Eberharda z Friulu i Gizeli, córki cesarza Ludwika Pobożnego.
W 888 został królem Włoch, jednakże już w następnym roku po przegranej bitwie nad Trebbią stracił koronę na rzecz Gwidona ze Spoleto. Po śmierci jego i jego następcy Lamberta w 898[3] odzyskał władzę. Po klęsce z Węgrami w 899 roku jego pozycja znacznie osłabła. W lutym 901 roku Benedykt IV koronował na cesarza Ludwika Ślepego, konkurenta Berengara I. W sierpniu 902 roku Berengar I zdołał wygnać nowego cesarza.
We wrześniu 915 w bazylice św. Piotra Berengar został koronowany na cesarza przez papieża Jana X, jednakże mimo to autorytet jego władzy spadał. Ostateczny cios przyniosła klęska[3] w bitwie pod Fiorenzuola d’Arda z wojskami Rudolfa Burgundzkiego króla zachodniofrankijskiego w 923 roku. W konsekwencji Berengar został zamordowany w 924 roku w Weronie[3].
Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była poślubiona około 880 roku Bertila ze Spoleto, drugą nieznanego pochodzenia Anna.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.