 Bell 47 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
Arthur M. Young |
| Typ |
wielozadaniowy śmigłowiec użytkowy |
| Załoga |
1 + 2 pasażerów |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
1946-1974 |
| Liczba egz. |
ponad 5600 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
sześciocylindrowy silnik Lycoming VO-435B1A |
| Moc |
269 KM (217 kW) |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika |
11,32 m |
| Długość |
9,63 m |
| Wysokość |
2,84 m |
| Powierzchnia nośna |
100,8m^2 |
| Masa | |
| Własna |
858 kg |
| Użyteczna |
482kg |
| Startowa |
1340kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
196 km/h |
| Pułap praktyczny |
3200 m |
| Zasięg |
412 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 2 | |
| Rzuty | |
| |
Bell 47 – pierwszy na świecie śmigłowiec przeznaczony do użytku cywilnego. Śmigłowiec produkowany był przez Bell Helicopter Textron począwszy od 8 marca 1946 roku[1], kiedy firma otrzymała pozwolenie na jego produkcję. W latach 1946-1974 wyprodukowano ponad 5600 jego egzemplarzy, z czego 1200 wyprodukowano na licencji we Włoszech, 239 w Japonii oraz 239 w Wielkiej Brytanii.
Śmigłowiec był również wykorzystywany przez armię amerykańską pod nazwą H-13 Sioux, głównie w celach szkoleniowych lub rozpoznawczych. H-13 brał udział m.in. w wojnie koreańskiej.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
