Barka – rodzaj statku o płaskim dnie, służącego do transportu ładunków w żegludze śródlądowej. Barki są najczęściej pozbawione własnego napędu.
Pierwotnie barki poruszały się z prądem rzeki a pod prąd były holowane przez ludzi (burłacy) lub zwierzęta pociągowe, które poruszały się po specjalnej drodze wzdłuż rzeki.
Potem do holowania barek wykorzystano holowniki parowe a następnie motorowe oraz pchacze.
Barki w żegludze śródlądowej dzielą się na górno- i dolnopokładowe. Mogą być przystosowane do pchania, holowania lub posiadać własny napęd.
W żegludze morskiej używa się barek większych, o nośności kilku tysięcy ton, głównie do transportu ładunków masowych i drewna.
W górnictwie morskim stosowane są barki o nośności nawet kilkudziesięciu tysięcy ton. Służą do transportu platform wiertniczych i ich części oraz materiałów do budowy konstrukcji.
Innym rodzajem są barki robocze, przeznaczone do wykonywania prac w górnictwie podmorskim. Są wyposażone w dźwigi (często o udźwigu kilku tysięcy ton), urządzenia do układania rurociągów oraz zestawy umożliwiające nurkowanie. Na barce takiej może mieszkać kilkuset pracowników.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.