 Cheetah C w wersji myśliwskiej | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga |
1-2 osoby |
| Historia | |
| Wycofanie ze służby |
2008 |
| Liczba egz. |
48+ |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
ATAR 9K50 |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8,22 m |
| Długość |
17,79 m |
| Wysokość |
4,25 m |
| Powierzchnia nośna |
34,85 m |
| Masa | |
| Startowa |
7200 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
2,05 Ma |
| Prędkość minimalna |
175 km/h |
| Pułap |
15 000 m |
| Promień działania |
1445 km (Hi-Lo-Lo-Hi) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 x działko DEFA 552 kalibru 30 mm (250 nab.) 2-4 pociski kierowane V3 Kukri bomby lotnicze wagomiaru do 500 funtów | |
| Rzuty | |
| |
Atlas Cheetah – południowoafrykański samolot myśliwski i rozpoznawczy. Zmodernizowana wersja samolotu Dassault Mirage III.
W latach 1962-1972 na uzbrojeniu SAAF znalazło się 58 samolotów Mirage III w wersjach CZ, RZ, BZ, EZ, DZ, R2Z i D2Z. Na przełomie lat 70. i 80. samoloty te przestały spełniać wymagania pola walki. Ponieważ embargo na dostawy broni do RPA uniemożliwiało zastąpienie ich samolotami Dassault Mirage F1CZ których produkcje licencyjna przerwano po przerwaniu dostaw podzespołów z Francji podjęto decyzje o modernizacji posiadanych Mirage III.
Modernizację przeprowadzono prawdopodobnie przy pomocy specjalistów z Izraela. Świadczy o tym podobieństwo niektórych rozwiązań zastosowanych w IAI Kfir i Cheetah, oraz rozwinięta współpraca wojskowa pomiędzy RPA i Izraelem.
Cheetah został wyposażony w niewielkie powierzchnie aerodynamiczne zamocowane do wlotów powietrza. W ten sposób zwiększono maksymalny kąt natarcia do 30°, a manewr pochylania można było wykonać z prędkością kątową do 23° (na poziomie morza) i 17° (na wysokości 4500 m). Na krawędzi natarcia skrzydła dodano uskok, pełniący także funkcję stałego slotu, który poprawił sterowność samolotu, pozwolił na loty z większymi kątami natarcia, a dzięki temu zwiększył maksymalną masę startową o 700 kg. Uskok zwiększył współczynnik oporów aerodynamicznych co zmniejszyło prędkość maksymalną.
Zmieniono konstrukcję przedniej części kadłuba. Po modernizacji jest ona demontowalnym modułem. Przód kadłuba może być łatwo wymieniony nawet w warunkach polowych. Opracowano dwa takie moduły:
Oba zasobniki zawierają także elektronikę układów nawigacyjnych, ostrzegających przed promieniowaniem radarowym i układu IFF.
Samolot wyposażono w instalację do tankowania w locie przy pomocy przewodu elastycznego. Stała sonda została zainstalowana poza kabiną po prawej stronie kadłuba.
Seryjne samoloty oznaczone są jako Cheetah D (wersja dwuosobowa), Cheetah E (wersja jednoosobowa) i docelowa wersja myśliwska Cheetah C. Pierwsze zmodernizowane samoloty zostały dostarczone do jednostek w lecie 1987 roku. Do przebudowy na Cheetah D wykorzystano także pięć izraelskich IAI Nesher T.
South African Air Force: 32 Cheetah C, 16 Cheetah D, 16 Cheetah E - zastąpione przez Saab JAS 39 Gripen
Fuerza Aérea Ecuatoriana: 10 Cheetah C i 2 Cheetah D - ex-RPA, zastąpiły Dassault Mirage F1| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty szkoleniowe |
|
| Śmigłowce |
|
| Pociski rakietowe |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
