Data i miejsce urodzenia |
3 czerwca 1898 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 września 1973 |
Dziedzina sztuki |
literatura |
Aron Cajtlin, ang. Aaron Zeitlin (ur. 3 czerwca 1898 w Uwarowiczach w guberni mohylewskiej[a], zm. 28 września 1973 w Nowym Jorku[1]) – polski poeta, tłumacz, dramatopisarz i krytyk literacki żydowskiego pochodzenia, syn Hilela Cajtlina, brat Elchanana.
Dzieciństwo spędził w Homlu oraz Wilnie. Od 1907 mieszkał w Warszawie. W latach 1920–1921 pracował jako nauczyciel w Zichron Ja’akow w Brytyjskim Mandacie Palestyny[1]. Po powrocie z Palestyny stał się współwydawcą czasopisma dla dzieci „Szibolim” oraz założycielem i redaktorem pisma „Der Griner Błat”[2]. Od 1926 Cajtlin był redaktorem literackim warszawskiego dziennika „Unzer Ekspres”, wydawanego w języku jidysz[3]. W latach 1930–1934 (i ponownie od 1938) kierował Sekcją Żydowską PEN Clubu w Warszawie[4].
Podczas II wojny światowej przebywał w Nowym Jorku, do którego przybył w 1939 na zaproszenie dyrektora teatru jidysz Maurice'a Schwartza[4]. W ten sposób jako jedyny z całej swojej rodziny ocalał z Holokaustu[1].
Jest autorem sztuki Esterka, z której pochodzi utwór Dos kelbl („Dona, Dona”) (śpiewany między innymi przez Joan Baez), do którego muzykę skomponował Sholom Secunda[5].
Pisał wyłącznie w języku hebrajskim i jidysz. W jego twórczości dominowały dramaty i liryka mistyczno-refleksyjna.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.