Armia Północy była jedną z tych trzech armii, które były pierwszymi związkami armijnymi w historii. Utworzona została na mocy dekretu Ludwika XVI14 grudnia1791 roku. Jej zadaniem była obrona północno-wschodniej granicy Francji przed wojskami I koalicji antyfrancuskiej. Formacje wchodzące w skład armii toczyły intensywne walki z wojskami brytyjskimi, austriackimi, holenderskimi i w mniejszym stopniu z pruskimi. Armia Północy brała udział w wielu kluczowych bitwach takich jak pod Neerwinden, Famars, Hondschoote, Wattignies i Tournai. Po bitwie pod Fleurus armia została skierowana na podbój Republiki Zjednoczonych Prowincji. Po szeregu zwycięstw Armia Północy zajęła całą Holandię, a na tych terenach powołano satelicką Republikę Batawską. Następnie jej formacje pełniły rolę porządkową i obserwacyjną, tocząc mało intensywne walki z brytyjskimi desantami i armią hanowerską. Armia Północy rozwiązana została dekretem Dyrektoriatu25 października1797 roku.
generał Antoine Alexandre Dejean; od 15 września 1796 roku do 24 września 1797 roku
generał Pierre Riel de Beurnonville; od 24 września 1797 roku do rozwiązania
Cesarstwo
Armia Północy była najsilniejszym francuskim związkiem armijnym w okresie Stu Dni Napoleona. To jej siłami Napoleon prowadził kampanię belgijską i to jej formacje stoczyły m.in. bitwy pod Quatre Bras, Ligny, Waterloo i Wavre. Armia Północy poniosła w kampanii bardzo duże straty i zaraz po abdykacji Napoleona została rozwiązana. W przededniu kampanii liczyła prawie 120 tysięcy żołnierzy i oficerów.
