 Archikatedra diecezjalna | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| metropolia | |
| archikatedra | |
| Biskup diecezjalny | |
| Biskup pomocniczy | |
| Biskup senior | |
| Dane statystyczne (2004) | |
| Liczba wiernych • odsetek wiernych |
732 000 |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
364 |
| Liczba osób zakonnych |
537 |
| Liczba parafii |
437 |
| Powierzchnia |
10 088 km² |
Położenie na mapie Czech  | |
 49°35′N 17°15′E/49,583333 17,250000
| |
| Strona internetowa | |
Archidiecezja ołomuniecka (łac. Archidioecesis Olomucensis, cz. Arcidiecéze olomoucká) – archidiecezja Kościoła rzymskokatolickiego w Czechach, z siedzibą w Ołomuńcu. Pełni rolę archidiecezji metropolitalnej metropolii morawskiej.
Dzięki staraniom przyszłego króla Czech Wratysława II[1] została erygowana w 1063 r., początkowo jako diecezja w ramach metropolii Moguncji. W 1344 r. została przeniesiona do metropolii praskiej oraz wydzielono z niej część parafii do powstałej diecezji litomyskiej.
Diecezja obejmował swym zasięgiem Morawy a także wydzielone z nich w XIII wieku ziemie wokół Opawy na dzisiejszym Śląsku Czeskim, jak również położone dziś na terytorium Polski okolice Prudnika, Głubczyc i Kietrza. Około 1629 roku biskup wrocławski Karol Ferdynand Waza przyłączył okręg Prudnika do diecezji wrocławskiej. W 1742 po zajęciu prawie całego Śląska przez Prusy Głubczyce i Kietrz zostały oddzielone granicą prusko-austriacką od Ołomuńca. W związku z tym w 1751 w powołano komisariat dla tzw. dystryktu kietrzańskiego składającego się z trzech dekanatów: Kietrz, Hulczyn i Opawica[2].
5 grudnia 1777 r. została diecezja została podniesiona do rangi archidiecezji a wydzielono z niej diecezję brneńską. W archidiecezji ołomunieckiej pozostało 312 parafii a w brneńskiej znalazło się 151 parafii[3].
Obecne granice archidiecezja uzyskała w 1996, wraz z powstaniem diecezji ostrawsko-opawskiej.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
