Antoni Osiński
Data urodzenia

ok. 1720

Data śmierci

1764

Zawód, zajęcie

rzeźbiarz

Antoni Osiński (ur. ok. 1720, zm. w 1764) – jeden z czołowych przedstawicieli tzw. lwowskiej rzeźby rokokowej. Pracował głównie z drewnem[1].

Dzieła
Zbaraż
Leżajsk
Leżajsk

Życiorys

Według Zbigniewa Hornunga, naukę rozpoczął zapewne w warsztacie Tomasza Huttera, a ukończył ją w Buczaczu przed rokiem 1750, gdzie był uczniem Jana Jerzego Pinzla[2]. Dr Paweł Freus twierdzi, że nie wiadomo, gdzie i u kogo pobierał nauki: nie jest wykluczone, że u Sebastiana Fesingera we Lwowie[1]. Wraz z Maciejem Millerem zapewne był szwagrem Piotra Polejowskiego[3]. Zdaniem Jana K. Ostrowskiego: Z. Hornung, w opozycji do poglądów Tadeusza Mańkowskiego, znaczną część najbardziej udanych prac Pinzla starał się przypisać Antoniemu Osińskiemu[4], oraz nic nie wskazuje na warsztatowe powiązanie z Pinzlem Osińskiego w kręgu lwowskim obiektów zabytków rzeźby lwowskiej o powtarzającej kompozycji, który obejmuje Lwów i pobliskie Hodowicę, Nawarię, Żyrawkę, Busk[5] i należy wyłączyć go z bezpośredniego kręgu Pinzla[6].

Prace

Przypisy

  1. ↑ a b Antoni Osiński. [dostęp 2016-12-13].
  2. ↑ Zbigniew Hornung, Osiński (Osieński) Antoni (ok.1720—ok.1770), s. 334.
  3. ↑ Zbigniew Hornung, Polejowski Piotr (zm. przed r. 1780) [w^] Polski Słownik Biograficzny, Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1982, t. XXVII/2, zeszyt 113, s. 291.
  4. ↑ Jan K. Ostrowski, Pinsel (Penzel, Pilse, Pilze, Pilznow, Pinzel, Pinzenl) Jan Jerzy [w] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, Bd. 7. Warszawa 2003, s. 197. [dostęp 2016-12-14]
  5. ↑ Jan K. Ostrowski, Z problematyki warsztatowej i atrybucyjnej rzeźby lwowskiej w. XVIII [w] Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej, 1994, nr 1, s. 83-84. [dostęp 2016-12-14].
  6. ↑ Jan K. Ostrowski, Z problematyki warsztatowej i atrybucyjnej rzeźby lwowskiej w. XVIII, s. 85. [dostęp 2016-12-14].

Bibliografia

  • Zbigniew Hornung, Osiński (Osieński) Antoni (ok.1720—ok.1770) [w:] Polski Słownik Biograficzny, Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1979, t. XXIV, zeszyt 10…, s. 334-335.

Linki zewnętrzne

  • Antoni Osiński. [dostęp 2017-01-11]

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się