ResponseEve, a responsive template by SiGa

Andrzej Sarwa

Andrzej Sarwa w Sandomierzu w swoim domu.
Imię i nazwisko	Andrzej Juliusz Sarwa
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1953 Sandomierz
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	powieść historyczna, powieść gotycka, theological thriller, baśń, traktat eschatologiczny, leksykon
Ważne dzieła
Wieszczba krwawej głowy, Cmentarz świętego Medarda, Tuman krwawej mgły, Tajemnica rodu Semberków, Eschatologia Kościoła Wschodniego, Eschatologia Islamu, Wielki leksykon roślin leczniczych
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Andrzej Juliusz Sarwa (ur. 12 kwietnia 1953 w Sandomierzu) – polski pisarz, poeta, tłumacz i dziennikarz.

Życiorys

Debiutował 16 kwietnia 1975 trzema wierszami na antenie II programu Polskiego Radia w Warszawie^[1][2]; debiut drukowany – wiersz Mój synek w almanachu „Pierwszy komunikat” (Sandomierz 1976). Jest laureatem I Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. ks. Jerzego Popiełuszki, Bydgoszcz 1992 – wyróżnienie w dziedzinie prozy.

W 1990 został członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich^[3], w 1992 – Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, zaś od 1997 jest członkiem Związku Literatów Polskich.

Był członkiem kapituły Literackiej Nagrody Polskiej Literatury Grozy im. Stefana Grabińskiego.

Był mężem Elżbiety Sarwy, założycielki i wieloletniej dyrektor i redaktor naczelnej Wydawnictwa Armoryka

Twórczość

Dorobek twórczy Andrzeja Sarwy to ponad 250 publikacji książkowych (wliczając w to publikacje w antologiach i wydawnictwach zbiorowych) i około 1000 publikacji prasowych obejmuje kilka grup tematycznych. Są to: literatura piękna (poezja i proza), religioznawstwo i teologia ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień eschatologicznych, zagadnień dotyczących schizm i herezji, gnozy i demonologii, autorskie przekłady z języków obcych, głównie starożytnych i średniowiecznych tekstów źródłowych historii i religii, poradniki z zakresu zielarstwa i poradniki dotyczące uprawy i wykorzystania roślin krajowych i egzotycznych, teksty dotyczące Sandomierza, tzw. sandomiriana w tym przewodniki turystyczne, oraz literatura popularna. Utwory Andrzeja Sarwy drukowało 30 wydawnictw w 15 miastach i 5 krajach, a były one tłumaczone na: angielski, turecki, rosyjski, ukraiński, hiszpański, niemiecki, francuski, japoński, włoski i czeski^[4][5][6]

Ważniejsze publikacje (wybór)

Literatura piękna

• Wieszczba krwawej głowy, Sandomierz 2017, ISBN 978-83-8064-436-6.
• Cmentarz Świętego Medarda, Sandomierz 2018, ISBN 978-83-8064-518-9.
• Tuman krwawej mgły, Sandomierz 2019, ISBN 978-83-8064-770-1.
• Syn Cienistej Strony, Sandomierz 2019, ISBN 978-83-8064-610-0.
• Tajemnica rodu Semberków, Sandomierz 2017, ISBN 978-83-8064-437-3.
• Barry. Opowiadania o psach, Sandomierz 2018, ISBN 978-83-8064-514-1.
• Opowieść o Halinie, córce Piotra z Krępy, Katowice 1991, ISBN 83-7030-081-2.
• Pąsowy liść klonu, Sandomierz 2012, ISBN 978-83-257-0374-5.
• Legendy i opowieści sandomierskie, Sandomierz 2005, ISBN 83-7300-525-0.
• Tam Lin i Królowa Elfów, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-62661-88-6.

Religioznawstwo

• Rzeczy ostateczne człowieka i świata. Eschatologia Kościoła Wschodniego, Łódź 2003, ISBN 83-7229-052-0.
• Rzeczy ostateczne człowieka i świata. Eschatologia Islamu, Łódź 2003, ISBN 83-7229-053-9.
• Rzeczy ostateczne człowieka i świata. Eschatologia Zaratusztrianizmu, Sandomierz 2005, ISBN 83-60276-02-1.
• Syn zatracenia. Zaświaty w wierzeniach Kościołów tradycji katolickiej, Sandomierz 2010, ISBN 978-83-62173-57-0.
• Porwanie Kościoła. Rzeczy ostateczne człowieka i świata w wierzeniach Kościołów tradycji protestanckiej, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-7950-010-9.
• Herezjarchowie i schizmatycy, Poznań 1991, ISBN 83-85100-49-0.
• Czciciele Ognia, Czasu i Szatana. Religie Iranu: zaratusztrianizm, zurwanizm, anahityzm, mitraizm, manicheizm, mazdakizm, mazdaznanizm, jazydyzm, Sandomierz 2008, ISBN 978-83-60276-63-1.
• Nie wszyscy pomrzemy. Kościoły orientalne: tradycja – historia – eschatologia, Sandomierz 2012, ISBN 978-83-62661-44-2.
• Opowieści czyśćcowe, Sandomierz 2008, ISBN 978-83-7300-936-3.
• Tajemna Księga oraz inne katarskie teksty sakralne, Sandomierz 1991, ISBN 978-83-62173-15-0.

Leksykony i poradniki

• Wielki leksykon roślin leczniczych, Warszawa 2001, ISBN 83-05-13159-9.
• Encyklopedia działkowca, Warszawa 2005, ISBN 83-05-13392-3.
• Wielka Księga Nalewek, Warszawa 2005, ISBN 83-05-13398-2.
• Lecznicze napitki, Warszawa 2005, ISBN 83-05-13398-2.
• Lecznicze przyprawy, Warszawa 2001, ISBN 83-05-13398-2.
• Szlachetne i dzikie drzewa i krzewy owocowe, Warszawa 1999, ISBN 83-05-13014-2.
• Mała encyklopedia doniczkowych roślin ozdobnych, Tarnów 1994, ISBN 83-85601-39-2.
• Tajemnice czterystu ziół, Tarnów 1995, ISBN 83-85601-65-1.
• Dalekowschodnie rośliny lecznicze w ogródku i na działce, Katowice 1992, ISBN 83-900304-8-9.
• Sad inny niż wszystkie, Katowice 1992, ISBN 83-900304-6-2.
• Egzotyczne rośliny użytkowe w domu i w ogrodzie, Warszawa 1989, ISBN 83-202-0777-0.

Odznaczenia

• 2015 r. został przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Małgorzatę Omilianowską uhonorowany odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej.
• 2017 r. został przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych uhonorowany Medalem „Pro Patria”.
• 2018 r. został przez Prezydenta R.P. Andrzeja Dudę odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[7].
• 2019 r. został przez Wicepremiera i Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego R.P. Piotra Glińskiego odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
• 2020 r. został przez Prezydenta R.P. Andrzeja Dudę odznaczony Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości^[8].
• 2020 r. został przez Rosyjski Związek Pisarzy uhonorowany medalem «Афанасий Фет 200 лет» ustanowionym z okazji 200-lecia urodzin Afanasija Feta^[9].
• 2020 r. został przez Rosyjski Związek Pisarzy uhonorowany medalem «Иван Бунин 150 лет» ustanowionym z okazji 150-lecia urodzin Iwana Bunina^[10].
• 2020 r. za dorobek twórczy został przez Rosyjski Związek Pisarzy odznaczony gwiazdą «Наследие» II stopnia^[11].
• 2021 r. został przez Rosyjski Związek Pisarzy uhonorowany medalem «Федор Достоевский 200 лет» ustanowionym z okazji 200-lecia urodzin Fiodora Dostojewskiego^[12].
• 2021 r. został przez Rosyjski Związek Pisarzy uhonorowany medalem «Николай Некрасов 200 лет» ustanowionym z okazji 200-lecia urodzin Nikołaja Niekrasowa^[13].
• 2021 r. za dorobek twórczy został przez Rosyjski Związek Pisarzy odznaczony gwiazdą «Наследие» II stopnia^[14].
• 2021 r. został przez JKW Oheneba Nana Kwame Obeng II., Głowę Królestwa Sefwi Obeng-Mim, Ghana przyjęty do Royal Order of the Golden Fire Dog i uhonorowany Gwiazdą Kawalerską tegoż Orderu^[15].
• 2022 r. został przez JKW Oheneba Nana Kwame Obeng II., Głowę Królestwa Sefwi Obeng-Mim, uhonorowany Gwiazdą Komandorską Royal Order of the Golden Fire Dog^[16].
• 2022 r. został przez JKW Nana Okofrobòúr Ababio II, władcę tradycyjnego królestwa Aszanti Akyem Hwidiem, Ghana przyjęty do Royal Order of the Golden Leopard i uhonorowany Krzyżem Kawalerskim tegoż Orderu^[17].
• 2022 r. – za dorobek twórczy został przez Rosyjski Związek Pisarzy odznaczony gwiazdą «Наследие» II stopnia^[18].
• 2022 r. został przez JKW Nana Agyemang Duah Katakyie III, suwerennego wodza tradycyjnego królestwa New Sawereso-Seinuah, Ghana przyjęty do Royal Order of the Tiger And Hawk jako Knight Commander i uhonorowany Medalem Komandorskim tegoż Orderu^[19].
• 2022 r. został przez Ministerstwo Edukacji i Nauki odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej^[20].
• 2022 r. został przez Prezydenta R.P. Andrzeja Dudę odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[21][22].

Nagrody i wyróżnienia

• 1992 r. został laureatem I Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. ks. J. Popiełuszki w Bydgoszczy, wyróżnienie w dziedzinie prozy.
• 2011, 2012 i 2014 r. nominowany do tytułu Sandomierzanina Roku.
• 2015 r. otrzymał tytuł Sandomierzanin Roku.
• 2015 r. otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
• 2019 r. z rąk marszałka województwa Andrzeja Bętkowskiego i przewodniczącego Sejmiku Andrzeja Prusia otrzymał Świętokrzyską Nagrodę Kultury II stopnia.
• 2020 r. został nominowany do nagrody literackiej «Наследие» („Nasledije”) ustanowionej przez Rosyjski Związek Pisarzy wraz z Rosyjskim Domem Cesarskim pod osobistym patronatem Jej Cesarskiej Wysokości Wielkiej Księżny Marii Władymirowny Romanowej^[23][24].
• 2020 r. został nominowany do rosyjskiej nagrody literackiej «Писатель года 2020» („Pisarz Roku 2020”) ustanowionej przez Rosyjski Związek Pisarzy^[25]
• 2021 r. został nominowany do nagrody literackiej «Наследие» („Nasledije”) ustanowionej przez Rosyjski Związek Pisarzy wraz z Rosyjskim Domem Cesarskim pod osobistym patronatem Jej Cesarskiej Wysokości Wielkiej Księżny Marii Władymirowny Romanowej^[26].
• 2021 r. został nominowany do rosyjskiej nagrody literackiej «Писатель года 2021» („Pisarz Roku 2021”) ustanowionej przez Rosyjski Związek Pisarzy^[26].
• 2022 r. od Andy Beshear'a Gubernatora Kentucky (USA) otrzymał patent pułkownika Kentucky (Kentucky Colonel)^[27] co uczyniło go członkiem elitarnej społeczności Pułkowników Kentucky (Honorable Order of Kentucky Colonels)^[28] i w związku z tym wolno mu nosić Przypinkę pułkownika Kentucky.

Przypisy

Bibliografia

• Rogala S., Współczesne środowisko literackie Kielecczyzny. Słownik pisarzy i badaczy literatury, Kielce 1999, ISBN 83-86285-58-3.
• Dr Małgorzata Ogorzałek, Andrzej Sarwa. Twórczość i dokonania w 60. rocznicę urodzin, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-60084-19-9 Katalog Biblioteki Narodowej (dostęp: 24 lipca 2016)
• Andrzej Cebula – redaktor, Dr Alfred Palla – teolog i biblista, Piotr Pawłowski – archiwista, Dr hab. Piotr Sobolewski – lekarz, Dariusz Fugiel – społecznik, Bogusław Kędziora – bibliofil, biznesmen, Szczepan Siudak – artysta rzeźbiarz, Dr Piotr Sławiński – historyk: O Andrzeju Sarwie z okazji 60. rocznicy urodzin: [w:] Sandomierska Strefa, Sierpień-Wrzesień 2013, Nr 8-9/2013, ISSN 2084-3275, s. 2–14, [1] (dostęp: 10 lipca 2019)
• Dr Małgorzata Ogorzałek, Andrzej Sarwa – dorobek i osiągnięcia w 40. rocznicę pracy twórczej, Sandomierz 2015, ISBN 978-83-60084-19-9 Katalog Biblioteki Narodowej (dostęp: 24 lipca 2016)
• Justyna Nowosielecka, Twórczość niebanalna i eksperymentalna Andrzeja Sarwy, praca magisterska napisana pod kierunkiem dr hab. prof. UR Kazimierza Maciąga, Uniwersytet Rzeszowski. Wydział Filologiczny. Instytut Filologii Polskiej, Rzeszów 2013
• Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, Legitymacja nr 9338, Warszawa, dnia 28 Maja 2015: Pan Andrzej Juliusz Sarwa otrzymuje odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
• Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją Nr 992/SU/17 z dnia 17.01.2017 r.wyróżnił Andrzeja Sarwę Medalem „Pro Patria”, Legitymacja Nr 5988/17
• Monitor Polski. Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa, dnia 14 sierpnia 2018 r., s. 4.
• Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, Legitymacja nr 3198, Warszawa, dnia 12 czerwca 2019: Pan Andrzej Juliusz Sarwa otrzymuje Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
• Rzeczpospolita Polska, Legitymacja Nr 14-2020-15 MS, Warszawa, dnia 24 lutego 2020: Pan Andrzej Juliusz Sarwa odznaczony został Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości.
• Skany powiadomień o nominacji Andrzeja Sarwy do rosyjskiej nagrody literackiej „Nasledije” – https://andrzej-sarwa.blogspot.com/2020/05/skany-powiadomien-o-nominacji-andrzeja.html
• Pełna informacja dotycząca Royal Order of the Golden Fire Dog, zasad działania i warunków członkostwa (ang.) – https://www.royalhousemim.org/armsorders_goldenfiredog
• Patent pułkownikowski podpisany przez Pana Gubernatora Andy Besheara i Sekretarza Stanu Michaela G. Adamsa.

Linki zewnętrzne

• Andrzej Sarwa – oficjalna strona pisarza