| ||||
Historia | ||||
Data założenia |
1940 (jako Tasman Empire Airways Limited) | |||
---|---|---|---|---|
Rozpoczęcie działalności |
1 kwietnia 1965 (jako Air New Zealand Limited) | |||
Lokalizacja | ||||
Państwo | ||||
Baza | ||||
Węzeł | ||||
Węzeł rezerwowy |
Port lotniczy Wellington, Port lotniczy Christchurch, Port lotniczy Los Angeles | |||
Kooperacja | ||||
Program lojalnościowy |
Airpoints | |||
Sojusz | ||||
Powiązania |
Koru Club | |||
Flota | ||||
Liczba samolotów |
50 | |||
Liczba tras |
53 | |||
Przedsiębiorstwo | ||||
Siedziba | ||||
Członkowie zarządu |
Rob Fyfe, Rob McDonald | |||
Udziałowcy |
Rząd (76,5%) | |||
Skytrax | ||||
Strona internetowa |
Air New Zealand – nowozelandzkie narodowe linie lotnicze z siedzibą w Auckland. Obsługuje 27 krajowych oraz 26 międzynarodowych połączeń w 15 państwach, które przebiegają przez Azję, Australię, Amerykę Północną i Europę, i są obecnie jedynymi liniami, których zasięg daje okrążenie całego świata. Głównym węzłem jest port lotniczy Auckland.
Od 1999 r. Air New Zealand są członkiem the Star Alliance.
Sieć połączeń Air New Zealand skupia się na Australazji i Południowym Pacyfiku, z dalekimi usługami do Azji, Europy oraz Ameryki Północnej. Głównym centrum linii jest Port lotniczy Auckland, położony blisko Mangere w południowej części obszaru miejskiego Auckland.
Linie lotnicze Air New Zealand powstały w 1940 roku (według niektórych źródeł w sierpniu 1939 roku) jako Tasman Empire Airways Limited (TEAL), firma hydroplanowa obsługująca trans-tasmańskie loty pomiędzy Nową Zelandią a Australią.
W 1965 r. TEAL stały się spółką zależną od nowozelandzkiego rządu, po czym ich nazwę zmieniono na obowiązującą do dnia dzisiejszego – Air New Zealand.
Linie te w ogromnej części sprywatyzowano w latach 1989–1990, lecz w 2001 r. weszły z powrotem w posiadanie rządu większościowego po nieudanym zastoju w pracach australijskiej grupy linii lotniczych – Ansett Australia (grupa ucierpiała przez kryzys, upadły jej niektóre projekty). Zgodnie z danymi z 2008 r. linie te rocznie przewożą 11 milionów i 700 tys. pasażerów.
Air New Zealand zostały nagrodzone nagrodą Airline of the Year w 2010 i 2012 r. przez the Air Transport World Global Airline Awards.
Agencja ratingowa Skytrax przyznała liniom cztery gwiazdki[1].
Air New Zealand zaczynały jako TEAL w 1940 r. obsługując hydroplany Short Empire na trasach transtasmańskich.
Po II wojnie światowej TEAL obsługiwały co tydzień loty z Auckland do Sydney, dodały również Wellington i Fidżi do swoich tras.
Gdy wzrosła ranga maszyn Douglas DC-8, pierwszy samolot tego typu w barwach Air New Zealand rozpoczął połączenia trans-pacyficzne do USA oraz Azji, dodano również Los Angeles i Honolulu do listy połączeń w 1965 r.
Rządy australijski i nowozelandzki nabyły 50 procent udziałów w TEAL w roku 1953, a linie te zakończyły połączenia hydroplanowe na rzecz przewoźników śmigłowych w 1960 roku.
W 1978 roku, krajowe linie lotnicze National Airways Corporation (NAC) i współzależne od nich Safe Air połączono w Air New Zealand aby stworzyć jedne, narodowe linie lotnicze i tworząc nowe połączenia. W 1981 roku, Air New Zealand dodały pierwszego Boeinga 747 aircraft do swojej floty.
W 1982 r. Air New Zealand otworzyły filie w Londynie, w Wielkiej Brytanii.
W 1985 r. wprowadzono do floty Boeinga 767-200ER.
Flota Air New Zealand składa się z 106 samolotów o średnim wieku 8,7 roku (stan na luty 2023 r.)[2].
Typ samolotu | Liczba | Zamówionych | Uwagi |
---|---|---|---|
ATR 72 | 29 | ||
Airbus A320-200 | 17 | ||
Airbus A320neo | 6 | ||
Airbus A321neo | 10 | ||
Boeing 777-300ER | 7 | ||
Boeing 787-9 | 14 | ||
Bombardier Dash-8 | 23 |
W 2000 r. Air New Zealand ogłosiły, że wybrały zamiast kupić całość Ansett Australia.
W październiku 2001 roku Air New Zealand przeszły renowację, dzięki planowi ratunkowemu nowozelandzkiego rządu w wysokości 885 milionów dolarów nowozelandzkich.
21 grudnia 2010 r. nowozelandzki rząd poparł sojusz Air New Zealand z Virgin Australia.
Air New Zealand ma codeshare z następującymi liniami
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.