Ahmed Abdallah
‏أحمد عبد الله عبد الرحمن‎
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ahmed Abdallah Abderemane

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1919
Domoni

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1989
Moroni

Prezydent Komorów
Okres

od 6 lipca 1975
do 3 sierpnia 1975

Poprzednik

nowy urząd

Następca

Said Mohamed Jaffar

Okres

od 25 października 1978
do 26 listopada 1989

Poprzednik

kolegialna głowa państwa

Następca

Haribon Chebani

Odznaczenia
Order Gwiazdy Anjouan

Ahmed Abdallah Abderemane (arab. أحمد عبد الله عبد الرحمن, Ahmad Abd Allah Abd ar-Rahman; ur. 12 czerwca 1919[1] w Domoni, zm. 26 listopada 1989 w Moroni) – polityk komoryjski, członek francuskiego Senatu od 26 kwietnia 1959 do 9 stycznia 1973[2] i prezydent Komorów od 6 lipca 1975 do 3 sierpnia 1975 oraz od 25 października 1978 do swojej śmierci[3].

Życiorys

Pierwsza prezydentura

W 1972 roku został przewodniczącym Rady Rządowej Komorów[4] i pełnił tę funkcję do 6 lipca 1975, kiedy wyspy stały się niezależne od Francji (z wyjątkiem Majotty, która głosowała za pozostaniem we Francji)[5]. Wybrany na pierwszego prezydenta niezależnych wysp, ale 3 sierpnia 1975 w wyniku zamachu stanu został obalony przez Saida Mohameda Jaffara[6]. Z kolei Jaffar został obalony przez Ali Soiliha w 1976 roku[7]. Abdallah udał się na emigrację do Francji.

Druga prezydentura

Mieszkający w Paryżu Abdallah był nominalnym przywódcą zaaranżowanego zamachu stanu dokonanego 13 maja 1978 przez najemnika Boba Denarda[6]. Po tym, jak Said Atthoumani przez dziesięć dni pełnił funkcję „przewodniczącego Dyrekcji Polityczno-Wojskowej”, Abdallah i Mohamed Ahmed przyjęli tytuły „Współprzewodniczących Dyrekcji Polityczno-Wojskowej”[8]. 22 lipca ich tytuły zostały zmienione na „Współprzewodniczących Dyrekcji”, a 3 października Abdallah został jedynym przewodniczącym[8]. W rzeczywistości był marionetkowym przywódcą bez uprawnień do podejmowania własnych decyzji, a prawdziwym władcą Komorów był Denard, który służył jako dowódca Gwardii Prezydenckiej[9].

25 października Abdallah przyjął tytuł prezydenta i pozostał na stanowisku aż do śmierci, pomimo trzech prób zamachu[10]. W 1982 roku zlikwidował wszystkie partie, zamiast których utworzono Związek Komorów na rzecz Postępu (UCP)[11]. Komory stały się państwem jednopartyjnym, a reżim stał się dyktatorski, nadzorowany przez najemników kontrolujących i zapobiegających próbom zamachów. 30 września 1984 jako jedyny kandydat został ponownie wybrany na prezydenta, a 22 maja 1987 jego partia zdobyła wszystkie miejsca w Zgromadzeniu Federalnym[7][11]. W tym czasie Denard przystąpił do plądrowania gospodarki Komorów, stając się największym pojedynczym właścicielem ziemskim. Przejął wszystkie najlepsze ziemie, które następnie przekształcił w luksusowe kurorty dla bogatych turystów z zachodu[12].

26 listopada 1989 Abdallah został zastrzelony w swoim gabinecie w Moroni[12]. Na swoim procesie w 1999 roku w sprawie zabójstwa Abdallaha w Paryżu Denard twierdził, że Abdallah został zamordowany przez Abdallaha Jaffara podczas zamachu stanu prowadzonego przez przyrodniego brata Saida Mohameda Djohara[13]. Z braku dowodów Denard został uniewinniony[12][14], a Djohar przejął kontrolę nad krajem[15].

Przypisy

  1. Kentix Computing: Ahmed Abdallah. deadoraliveinfo.com, 2019-03-18. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  2. AHMED Abdallah Abderamane. senat.fr. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (fr.).
  3. Histoire des Comores - Des Premiers habitants à nos jours. comores-online.com, 2006-11-16. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (fr.).
  4. Lea i Rowe 2001 ↓, s. 92.
  5. Mayotte. Centralna Agencja Wywiadowcza. [dostęp 2021-07-19]. (ang.).
  6. a b Comoros - History. nationsencyclopedia.com. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  7. a b Comoros, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-27] (ang.).
  8. a b Ben Cahoon: Comoros. worldstatesmen.org. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  9. Connor i Hebditch 2017 ↓, s. 136.
  10. Chernow i Vallasi 1993 ↓, s. 615.
  11. a b Comoros - Political parties. nationsencyclopedia.com. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  12. a b c Axelrod 2013 ↓, s. 78.
  13. World: Africa Comoros mercenary cleared of assassination. BBC News, 1999-05-19. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  14. Marc Pivois: Bob Denard acquitté. Les Comoriens présents au procès ont hué le verdict des jurés de la cour d'assises.. liberation.fr, 1999-05-20. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (fr.).
  15. Security Concerns. country-data.com, 1994. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).

Bibliografia

  • David Lea, Annamarie Rowe: A Political Chronology of Africa. Taylor & Francis, 2001. ISBN 978-1-85743-116-2.
  • Ken Connor, David Hebditch: How to Stage a Military Coup: From Planning to Execution. Nowy Jork: Skyhorse, 2017. ISBN 978-1-5107-2969-8.
  • Barbara Ann Chernow, George Vallasi: The Columbia Encyclopedia. Columbia University Press, 1993. ISBN 0-395-62438-X.
  • Alan Axelrod: Mercenaries: A Guide to Private Armies and Priva: A Guide to Private Armies and Private Military Companies. Waszyngton: CQ Press, 2013. ISBN 978-1-60871-248-9.

Linki zewnętrzne

  • AHMED Abdallah Abderamane. senat.fr. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (fr.).
  • Ahmed Abdallah, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-19] (ang.).
  • Abdallah Abderrahman, Ahmed. sapere.it. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (wł.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się