cesarzowa bizantyńska | |
Okres | |
---|---|
Jako żona | |
Koronacja | |
Poprzedniczka |
Maria z Antiochii |
Następczyni |
ona sama |
cesarzowa bizantyńska | |
Okres |
od listopad 1183 |
Jako żona | |
Poprzedniczka |
ona sama |
Następczyni | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci |
po 1205 |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Mąż | |
Mąż | |
Dzieci |
dwie córki |
Agnieszka Francuska (ur. 1171, zm. po 1205) – córka króla Francji Ludwika VII Młodego i jego trzeciej żony Adeli z Szampanii, cesarzowa bizantyńska. Jej bratem był Filip II August.
Urodziła się w Paryżu, jako najmłodsza córka króla Francji, Ludwika VII Młodego i jego trzeciej żony, królowej Adeli Szampańskiej. Jej pierwszym mężem był od 1180 roku Aleksy II Komnen, syn cesarza Manuela I. W Bizancjum zmieniono jej imię na Anna. Jej ślub odbył się 2 marca 1180 roku, 24 września 1180 została koronowana na cesarzową. Po śmierci męża (październik 1183) stała się w wieku 13 lat żoną jego mordercy – Andronika I[1]. On również został zamordowany 12 września 1185. Jej trzecim mężem został w 1194 arystokrata bizantyński Teodor Branas (syn wodza bizantyńskiego Aleksego Branasa). W okresie IV wyprawy krzyżowej doszło do jej spotkania z krzyżowcami francuskimi[2]. Agnieszka, jako była cesarzowa bizantyjska pozwoliła, by krzyżowcy złupili Konstantynopol i utworzyli Cesarstwo Łacińskie, które przetrwało do 1261 roku. Najprawdopodobniej doczekała się z trzecim mężem dwóch córek, które zostały poślubione możnym bizantyjskim. Zmarła podobno w roku 1205 z powodu ciągłych chorób, których nabawiła się podczas swego pobytu na tym obszarze (od dzieciństwa podobno była dzieckiem chorowitym).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.