 Abdou Diouf (2008) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Sekretarz Generalny Międzynarodowej Organizacji Frankofonii | |
| Okres |
od 1 stycznia 2003 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prezydent Senegalu | |
| Okres |
od 1 stycznia 1981 |
| Przynależność polityczna |
Socjalistyczna Partia Senegalu |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Senegalu | |
| Okres |
od 26 lutego 1970 |
| Przynależność polityczna |
Socjalistyczna Partia Senegalu |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
        
| |
Abdou Diouf (ur. 7 września 1935 w Louga) – senegalski polityk, w latach 1970–1980 premier Senegalu, w latach 1981–2000 prezydent kraju. W latach 2003–2014 sekretarz generalny Międzynarodowej Organizacji Frankofonii[1].
W latach 1985–1986 i 1992–1993 sprawował urząd przewodniczącego Organizacji Jedności Afrykańskiej.
Urodził się w Louga. Ukończył tam szkołę podstawową i średnią. Studiował prawo na uniwersytecie w Dakarze i na Sorbonie w Paryżu. W 1959 ukończył studia. W 1960 powrócił do Senegalu. W listopadzie 1960 został asystentem sekretarza generalnego rządu. W czerwcu 1961 został sekretarzem generalnym ministerstwa obrony. W 1961 wstąpił do Senegalskiego Związku Postępowego.
W grudniu 1961 został gubernatorem regionu Sine-Saloum. Pracował w tym stanowisku do grudnia 1962, kiedy został dyrektorem gabinetu w ministerstwie spraw zagranicznych. W maju 1963 został przeniesiony na stanowisko dyrektora gabinetu prezydenta Leopolda Senghora, gdzie pozostał do grudnia 1965. W styczniu 1964 został sekretarzem generalnym prezydenta, służąc na tym stanowisku do marca 1968. Następnie objął stanowisko ministra planowania i przemysłu. Pozostał na nim do lutego 1970, kiedy został mianowany premierem. Funkcję premiera sprawował do końca 1980. Od 1 stycznia 1981 był prezydentem Senegalu.
W 1983 zostały rozpisane wybory parlamentarne. Na skutek liberalizacji systemu wyborczego w wyborach brało udział 14 partii politycznych. Pomimo udziału opozycji, Diouf zdobył 83,5% głosów. W 1985 strony sporu próbowały zawrzeć koalicję. Rozmowy zostały przerwane ze względu na to, że koalicje były zakazane przez konstytucję. W tym samym roku Abdoulaye Wade, główny przeciwnik polityczny Dioufa, został tymczasowo aresztowany za nielegalne demonstracje. W lutym 1988 odbyły się kolejne wybory prezydenckie, w których urzędujący prezydent zdobył 72,3% głosów dzięki oszustwom wyborczym i wprowadzeniu stanu wyjątkowego po wyborach.
W 1986 Diouf wdrożył program walki z AIDS. Zachęcał organizacje społeczne, przywódców chrześcijańskich i muzułmańskich do starań na rzecz podniesienia świadomości na temat AIDS. Rezultatem akcji był spadek ilości osób zakażonych w Senegalu poniżej 2%.
Diouf został ponownie wybrany w lutym 1993 z 58% poparciem na 7-letnią kadencję. W pierwszej turze wyborów w 2000, 27 lutego zdobył 41,3% głosów, podczas gdy lider opozycji Abdoulaye Wade zdobył 30,1%. W drugiej turze w dniu 19 marca prezydent otrzymał jedynie 41,5% głosów, wobec 58,5% dla Wade. Diouf przyznał się do porażki i odszedł z urzędu 1 kwietnia. Swoją porażkę wyborczą określał jako znaczące wydarzenie w zakresie działalności na rzecz afrykańskiego pokoju. Po transferze władzy, prezydent Wade powiedział, że Diouf powinien otrzymać Pokojową Nagrodę Nobla za oddanie urzędu bez użycia przemocy.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
