| Państwo | |
|---|---|
| Liczebność (2023) |
9517 |
| % ludności kraju (2023) |
0,16% |
| Liczba zborów (2023) |
123 |
| Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy w Kongu – społeczność wyznaniowa w Kongu, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 9517 głosicieli, należących do 123 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 30 468 osób[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Kinszasie w Demokratycznej Republice Konga[3].
Pierwsi zainteresowani religią Świadków Jehowy pojawili się w roku 1947[4]. W 1950 do Brazzaville przyjechał z wizytą misjonarz Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead – Eric Cooke[5]. 24 lipca 1950 roku władze kolonii wydały przepisy ograniczające rozprowadzanie publikacji Świadków Jehowy[6]. W 1952 roku w Kongo działało 37 Świadków Jehowy.
W grudniu 1954 roku zorganizowano w Brazzaville kongres. Uczestniczyło w nim 650 osób, a 70 przyjęło chrzest[7].
W marcu 1956 przybyli z Francji pierwsi misjonarze[8]. W kraju rozpoczęto publiczne wyświetlanie filmu Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu[9]. W styczniu 1957 zaczęło funkcjonować Biuro Oddziału[10]. Pierwszym nadzorcą obwodu na terenie Demokratycznej Republika Konga i Republiki Konga w roku 1960 został Pontien Mukanga[11][12].
9 grudnia 1961 zalegalizowano działalność Świadków Jehowy, chociaż rozpowszechnianie ich literatury jeszcze przez rok podlegało ograniczeniom[13].
3 stycznia 1977 działalność Świadków Jehowy została zakazana. Władze skonfiskowały budynek Biura Oddziału i wydaliły z kraju misjonarzy[14].
W 1981 roku André Kitula pomagał ożywić działalność kaznodziejską w Brazzaville[15].
12 listopada 1991 roku minister spraw wewnętrznych uchylił zakaz działalności. Odzyskano skonfiskowane Sale Królestwa, lecz budynku Biura Oddziału nie udało się odzyskać. W sierpniu 1993 roku odbyły się pierwsze od 15 lat zgromadzenia okręgowe (pod hasłem „Nosiciele światła”)[16]. W 1996 roku w kraju działało 3935 głosicieli.
5 czerwca 1997 roku wybuchła wojna domowa. Misjonarze zostali ewakuowani. Biuro Oddziału w Kinszasie zapewniło żywność, schronienie i opiekę lekarską tysiącowi uchodźców. W 1999 roku wybuchła następna wojna domowa. Ponownie ewakuowano misjonarzy[17].
W 2000 roku w kraju działało 4130 Świadków Jehowy (0,14% ludności Konga). W lutym 2002 zostały oddane do użytku cztery nowe Sale Królestwa. Rok później w Republice Konga działało 4536 głosicieli, w tym 15 misjonarzy.
W 2007 roku w kraju zanotowano liczbę 5406 Świadków Jehowy, należących do 68 zborów. 26 182 osoby były obecne na uroczystości Wieczerzy Pańskiej (Pamiątce). Dwa lata później w Kongu działało 5619 głosicieli.
W roku 2012 działało 5810 głosicieli (ok. 0,13% ludności). W marcu zorganizowano pomoc dla poszkodowanych współwyznawców w Brazzaville po serii wybuchów w pobliskim składzie amunicji[18].
W roku 2013 liczba głosicieli wyniosła 6363 osoby, w roku 2014 – 7928, a w roku 2020 – 9192.
W roku 2014 delegacja Świadków Jehowy z Konga uczestniczyła w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!” w Nowym Orleanie w Stanach Zjednoczonych[19]. 7 kwietnia 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa nadały stacje radiowe i telewizyjne[20]. W tym samym miesiącu zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez skutki tej pandemii oraz przez powodzie i konflikty zbrojne[21].
Kongresy regionalne odbywają się w językach: francuskim, kituba, lingala i amerykańskim języku migowym.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
