Pierwsze wiadomości o działalności Świadków Jehowy w Angoli nadesłali w 1938 roku Olga i Gray Smithowie z Kapsztadu[6][7]. Wyruszyli oni z Johannesburga samochodem przystosowanym do publicznego odtwarzania nagranych wykładów biblijnych. Podczas trzymiesięcznej podróży pozyskali wielu prenumeratorów „Strażnicy” i rozpowszechnili 8158 Biblii, książek i broszur. Dotarli do mieszkańców miast na zachodzie Angoli[6].
W 1950 roku działalnością kaznodziejską objęto drugie pod względem wielkości miasto Angoli – Huambo, nazywane Nova Lisboa. Później pojawili się tam wyznawcy tacy jak: João da Silva Wima, Leonardo Sonjamba, Agostinho Chimbili, Maria Etosi i Francisco Portugal Eliseu. Liczba głosicieli w całej Angoli wynosiła wówczas 14 osób. W 1955 roku w całym kraju było 30 głosicieli, większość w Baía dos Tigres.
W 1956 roku do Angoli przybył misjonarzSzkoły Gilead – Mervyn Passlow z żoną Aurorą. Rok później liczba Świadków Jehowy wynosiła 54 osoby.
W 1961 roku miały miejsce pierwsze aresztowania Świadków Jehowy za prowadzenie działalności religijnej.
W 1967 roku do Sá da Bandeira przeprowadziła się nowo ochrzczona Zuleika Fareleiro, która prowadziła działalność kaznodziejską, chociaż działalność ta była wówczas zakazana. W 1969 roku miały miejsce kolejne uwięzienia Świadków Jehowy za działalność religijną.
W 1974 roku w Angoli działało ponad 1500 głosicieli. W maju tego samego roku wypuszczono Świadków Jehowy z więzień. W marcu 1975 roku odbyło się pierwsze większe zgromadzenia religijne w hali Cidadela Desportiva, w Luandzie. W 1975 roku wydalono z Angoli wszystkich „białych” Portugalczyków, w tym również nadzorujących działalność Świadków Jehowy. 5 września 1975 roku minister sprawiedliwości oficjalnie zalegalizował działalność Świadków Jehowy. Zanotowano też w tym okresie 3055 głosicieli.
Prześladowania religijne
W roku 1976 na Świadków Jehowy spadły prześladowania ze strony władz. Próbowano zmusić ich do wykupywania legitymacji partyjnych. Biuro Polityczne Komitetu Centralnego MPLA oskarżyło Świadków o nawoływanie do nieposłuszeństwa wobec państwa, do znieważania sztandaru oraz do uchylania się od pełnienia służby wojskowej. Rozgłośnia Kościoła katolickiego w swoich programach informowała, że Świadkowie prowadzą działalność wywrotową.
8 marca 1978 roku Biuro Polityczne Komitetu Centralnego MPLA wprowadziło oficjalny zakaz działalności. Nastąpił okres masowych zwolnień z pracy, aresztowań, wtrącania do więzień i obozów pracy, przesiedleń oraz wydawania wyroków śmierci. W tym czasie tysiące Świadków Jehowy opuściło Angolę.
W 1979 roku miała miejsce wizyta w Angoli Alberta Oliha z Biura Oddziału w Nigerii. Rok później Ciało Kierownicze Świadków Jehowy Świadków Jehowy przysłało do Angoli Alberta Olugbebiego z Biura Oddziału w Nigerii.
W 1986 roku powstał pierwszy zbór posługujący się językiem nyaneka[8].
W 1987 roku zanotowano liczbę 8388 głosicieli. W 1990 roku portugalscy współwyznawcy przekazali pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez suszę.
Prawna rejestracja i rozwój działalności
Lata 90. XX wieku
10 kwietnia 1992 roku prawnie uznano działalność ponad 18 000 Świadków Jehowy w Angoli[9]. Ze względu na neutralność Świadków Jehowy w wojnie domowej miały miejsce aresztowania i egzekucje odmawiających wzięcia broni do ręki[10].
W 1993 roku zorganizowano wielkie kongresy. Rok później przybyli misjonarze Świadków Jehowy. Po raz pierwszy kongresy pod hasłem „Bojaźń Boża” zorganizowano na prowincji: jeden w Bengueli, gdzie zgromadziły się 2043 osoby, a drugi w Namibe, na który przybyło 4088 osób. Łączna liczba obecnych na wszystkich zgromadzeniach osiągnęła 67 278, z czego 962 ochrzczono[11].
W 1995 roku osiągnięto liczbę ponad 26 000 głosicieli, a ponad 66 000 osób przybyło na kongresy pod hasłem „Rozradowani chwalcy Boga” zorganizowane w Angoli. 1 września 1996 roku zaczęło funkcjonować angolskie Biuro Oddziału. W następnym roku powstała pierwsza w Angoli Sala Królestwa w Lubango. W roku 1998 zorganizowano w Huambo pierwsze zgromadzenie okręgowe pod hasłem „Boża droga życia” w języku umbundu, uczestniczyło w nim przeszło 3600 osób.
2000–2009
W 2000 roku przekroczono liczbę 40 000 głosicieli (ok. 0,3% ludności Angoli). Cztery lata później liczba głosicieli osiągnęła 54 000. 8 stycznia 2005 roku otworzono nowe Biuro Oddziału. Dwa lata później zanotowano liczbę 65 705 głosicieli. W roku 2007 powstała pierwsza grupa języka czokwe[12]. W roku 2008 osiągnięto liczbę 71 804 głosicieli. Powstał pierwszy zbór języka kimbundu.
2010–2019
W 2010 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku luvale. W roku 2013 w Angoli działało 99 425 głosicieli (ok. 0,4% ludności Angoli). W roku 2014 przekroczono liczbę 100 tysięcy głosicieli. W tym samym roku powstała pierwsza grupa języka ibinda[12].
25 stycznia 2015 roku na Estádio 11 de Novembro w Luandzie odbył się specjalny program z okazji wizyty przedstawiciela Biura Głównego Świadków Jehowy. Było to największe pojedyncze zgromadzenie Świadków Jehowy w historii w tym kraju. Z programu skorzystało ponad 41 tysięcy osób zebranych na tym stadionie, a kolejne 11 500 osób skorzystało z transmisji do Sali Zgromadzeń[13]. W marcu 2015 roku Świadkowie Jehowy zorganizowali pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powódź w prowincji Benguela[14]. W tym samym roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata w języku kongo (Angola) oraz umbundu.
W 2017 roku Świadkowie Jehowy rozpoczęli organizowanie pomocy humanitarnej dla uchodźców, ofiar konfliktów zbrojnych i fali przemocy w Demokratycznej Republice Konga. Wśród uchodźców, którzy schronili się w Angoli jest ponad 870 Świadków Jehowy i ich dzieci[15].
25 sierpnia 2017 roku, w czasie odbywającego się kongresu regionalnego pod hasłem „Nie poddawaj się!” w Sali Zgromadzeń w Luandzie, 405 uczestników straciło przytomność, gdy w głównym audytorium oraz w toaletach nieznani sprawcy rozpylili trujący gaz. Nikt nie zginął, a 43 poszkodowanym udzielono pomocy medycznej w miejscowych szpitalach. Jeszcze tego samego dnia policja zatrzymała trzech podejrzanych mężczyzn. W kongresie uczestniczyło ponad 12 000 osób, a 188 zostało ochrzczonych[16][17][18][19]. We wrześniu 2018 roku w Maputo w Mozambiku odbył się kongres specjalny pod hasłem „Bądź odważny!” z udziałem delegacji z Angoli[20].
W roku 2018 w Angoli przekroczono liczbę 155 tysięcy głosicieli.
25 i 26 maja 2019 roku w obozie dla uchodźców Lóvua odbyły się zgromadzenia obwodowe pod hasłem „Bądź silny!”. Z programu w języku lingala skorzystało 380 osób, a 3 zostały ochrzczone, natomiast z programu w języku tshiluba skorzystało 630 osób, a 6 zostało ochrzczonych. Byli to uchodźcy z Demokratycznej Republiki Konga, gdzie panuje niespokojna sytuacja. Zbudowano też dwie tymczasowe Sale Królestwa. Korzystają z nich cztery zbory — trzy tshiluba i jeden lingala[22].
W 2019 roku delegacje z Angoli brały udział w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Brazylii i Portugalii[23].
24 listopada 2019 roku na specjalnym zgromadzeniu w Sali Zgromadzeń w Vianie ogłoszono wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku kongo. W 2019 roku w Angoli w zborach posługujących się językiem kongo było 1524 głosicieli[24].
Lata 20. XXI wieku
W 2020 roku co miesiąc prowadzono przeciętnie ponad 720 000 bezpłatnych kursów biblijnych[3][25][26]. Osiągnięto liczbę 167 638 głosicieli[27].
7 kwietnia 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa w sześciu językach (ibinda, kimbundu, kongo, nyaneka, portugalskim i umbundu) nadało sześć stacji radiowych[28]; stacje radiowe transmitują również program zebrań zborowych. Z powodu tej pandemii miejscowe Biuro Oddziału utworzyło do lipca 2020 roku 37 Komitetów Pomocy Doraźnej. W formie pomocy humanitarnej ponad 50 000 najbardziej potrzebującym Świadkom Jehowy i osobom zainteresowanym dostarczyły ponad 693 tony żywności[29][30].
16 stycznia 2021 roku Genésio Verdiano, członek Komitetu Oddziału w Angoli, w nagranym wcześniej przemówieniu ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku umbundu. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji. W Angoli tym językiem posługuje się 6500 głosicieli[31].
21 listopada 2021 roku Eric Raffaeli, członek miejscowego Komitetu Oddziału, w nagranym wcześniej przemówieniu ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku kimbundu. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji. Program obejrzało około 11 000 osób. W Angoli tym językiem posługuje 2614 głosicieli w 55 zborach[32].
3 grudnia 2022 roku Samuel Campos, członek angolskiego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Ewangelii według Mateusza i Dziejów Apostolskich w językach czokwe i ibinda. Nagrany wcześniej program obejrzało około 2000 osób. Językiem czokwe w 2022 roku posługiwało się 1595 głosicieli. W Angoli było 10 zborów tego języka, a w Demokratycznej Republice Konga — 23. Językiem ibinda posługiwało się 546 głosicieli w 13 zborach w eksklawieKabinda. Zanim wydano Ewangelię według Mateusza i Dzieje Apostolskie, w tym języku nie było żadnej księgi biblijnej. Dlatego głosiciele korzystali z Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku portugalskim[12].
28 lipca 2023 roku Salvador Domingos, członek angolskiego Komitetu Oddziału W czasie kongresu regionalnego pod hasłem „Okazujcie cierpliwość!” w Lubango, ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku nyaneka. Jest to pierwszy kompletny przekład Biblii w tym języku. Z programu skorzystało 2621 osób. Językiem tym w 2023 roku posługiwało się 1544 głosicieli w 41 zborach i 5 grupach[8]. 23 września 2023 roku Johannes De Jager, członek angolskiego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Ewangelii według Mateusza i Dziejów Apostolskich w angolskim języku migowym (LAS). To pierwsze księgi biblijne przetłumaczone na ten język. Ze specjalnego programu w Sali Zgromadzeń w Luandzie skorzystało 1881 osób. W 37 zborach, 7 grupach i 1 grupie pilotażowej tego języka działa ponad 1000 głosicieli[33]. 13 stycznia 2024 roku Jeffrey Winder z Ciała Kierowniczego ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku czokwe. W miejscowym Biurze Oddziału w Luandzie zorganizowano specjalne spotkanie z którego skorzystało 187 osób, a z transmisji — 353 427. Było wśród nich 1644 głosicieli mówiących językiem czokwe. W 10 zborach tego języka w Angoli jest 462 głosicieli, a w 21 zborach w Demokratycznej Republice Konga — 734 głosicieli[34].
Serwis jw.org jest jedną z najpopularniejszych stron internetowych w Angoli[35]. Wzrost liczby głosicieli powoduje powstanie każdego miesiąca przeciętnie jednego „nowego obwodu”, składającego się z kilkunastu zborów; 15 obwodów rocznie[36]. W związku ze wzrostem liczby głosicieli w 2020 roku potrzeba było około 300 nowych Sal Królestwa i 13 Sal Zgromadzeń[37].
Kongresy regionalne organizuje się w 9 językach[b].
W miejscowym Biurze Oddziału tłumaczy się publikacje na 10 języków, m.in. : czokwe, kongo (Angola), mbundu (kimbundu), luvale, ngangela, nyaneka, umbundu i angolski język migowy[4]. W lutym 2024 roku zaplanowano zakończenie remontu w zakupionym w grudniu 2021 roku nowym budynku Biura Oddziału, w którym będzie 57 pokojów oraz 60 pomieszczeń biurowych[38][39].
Od maja do października 2022 roku przybyło ponad 265 000 nowych bezpłatnych kursów biblijnych[40].
Statystyki
Liczba głosicieli (w tym pionierów)
Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności[41]:
najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym[c] (liczby nad słupkami na wykresie)
przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu; w przypadku braku miejsca na wykresie liczbę pionierów podano nad wykresem w nawiasie; od 2017 roku podawana jest tylko liczba pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)
Wartości opisów na wykresie podano w tysiącach:
Uwagi
↑W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach; były też transmitowane przez stacje radiowe i telewizyjne). Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
↑Kongresy regionalne organizuje się w językach: angolskim migowym, czokwe, kimbundu, kongo (Angola), lingala, luvale, nyaneka, portugalskim i ubundu.
↑Rok służbowy liczony jest od września do sierpnia następnego roku kalendarzowego.
Przypisy
↑ abWatchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2023 [online], jw.org.
↑Angola – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2023-01-11].
↑ abWatchtower, Biuro Oddziału w Angoli [online], jw.org [dostęp 2021-04-29].
↑Watchtower, Coraz więcej krajów w „klubie stutysięczników” [online], jw.org, 2015 [dostęp 2015-09-06].
↑ abPedroP.PintoPedroP., GerhardG.BesierGerhardG. (red.), KatarzynaK.StokłosaKatarzynaK., Jehovah's Witnesses in Europe: Past and Present, Cambridge Scholars Publishing, 2016, s. 264, ISBN 978-1-4438-9847-8(ang.).
↑TudorT.PetcuTudorT., Persecutarea Martorilor lui Iehova - Vol. II [online], issuu.com, 1 lutego 2022, s. 188 [dostęp 2022-08-02](rum.).
↑ abWatchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku nyaneka [online], jw.org, 4 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-24].
↑Rocznik Świadków Jehowy 2001, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 126.
↑Rocznik Świadków Jehowy 2001, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 66, 126.
↑Rocznik Świadków Jehowy 2001 [online], jw.org, s. 133.
↑ abcWatchtower, Wydanie Ewangelii według Mateusza i Dziejów Apostolskich w językach czokwe i ibinda [online], jw.org, 9 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-14].
↑Watchtower, Sprawozdanie z Mozambiku i Angoli [online], jw.org, czerwiec 2015 [dostęp 2015-07-09].
↑Watchtower, Świadkowie Jehowy niosą pomoc ofiarom powodzi w Angoli [online], jw.org [dostęp 2015-05-15].
↑Watchtower, Świadkowie Jehowy organizują pomoc humanitarną dla ofiar konfliktów zbrojnych w Demokratycznej Republice Konga [online], jw.org, 25 lipca 2017 [dostęp 2017-08-09].
↑PauloP.SérgioPauloP., Mais de 400 fiéis desmaiam no congresso dos Jeová [online], O País, 26 sierpnia 2017 [dostęp 2018-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-26](port.).
↑DerekD.WelchDerekD., Jehovah's Witnesses Victims of Gas Attack in Angola [online], World Religion News, 16 września 2017 [dostęp 2018-08-15](ang.).
↑InemesitI.UdodiongInemesitI., Toxic gas attack affects 400 Jehovah's Witnesses in Angola [online], pulse.ng, 28 sierpnia 2017 [dostęp 2018-08-15](ang.).
↑Watchtower, Rozpylenie toksycznego gazu na kongresie w Angoli [online], jw.org, 29 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-29].
↑Watchtower, Kongresy specjalne 2018 [online], jw2018.org, 10 września 2017 [dostęp 2017-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-21].
↑Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w kolejnych czterech językach [online], jw.org, 17 września 2018 [dostęp 2018-09-17].
↑Watchtower, Zgromadzenia w językach lingala i tshiluba w obozie dla uchodźców w Angoli [online], jw.org, 18 września 2019 [dostęp 2019-09-24].
↑Watchtower, Kongresy międzynarodowe 2019 [online], jw2019.org, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2019-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-24].strona główna serwisu
↑Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku kongo [online], jw.org, 28 listopada 2019 [dostęp 2019-12-05].
↑Watchtower, Zakończenie nauki przez 148 klasę Szkoły Gilead — Za kulisami [online], jw.org, 15 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-15].
↑Watchtower, Osiągnięcia organizacji – dystrybucja literatury w Republice Południowej Afryki [online], jw.org, 15 czerwca 2015 [dostęp 2017-02-18].
↑Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2020 [online], jw.org.
↑Watchtower, Pamiątka w 2020 roku — Afryka. Program Pamiątki w telewizji i radiu [online], jw.org, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-22].
↑Watchtower, Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 5/2020 [online], jw.org, 24 lipca 2020 [dostęp 2020-07-24].
↑Watchtower, Niesienie potrzebującym pomocy materialnej [online], jw.org, 1 lutego 2021 [dostęp 2021-02-01].
↑Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku umbundu [online], jw.org, 20 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-20].
↑Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku kimbundu [online], jw.org, 29 listopada 2021 [dostęp 2021-12-08].
↑Watchtower, Wydanie Ewangelii według Mateusza i Dziejów Apostolskich w angolskim języku migowym [online], jw.org, 5 października 2023 [dostęp 2023-10-21].
↑Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku czokwe [online], jw.org, 22 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-22].
↑How popular is jw.org? [online], alexa.com [dostęp 2017-02-17](ang.).
↑Watchtower, Osiągnięcia organizacji — Jehowa troszczy się o swój lud [online], jw.org, 28 listopada 2019 [dostęp 2019-12-10].
1964 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVI nr 8, s. 10–13, 1965.
1965 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVII nr 14, s. 8–11, 1966.
1966 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVIII nr 5, s. 10–13, 1967.
1967 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXIX nr 6, s. 10–12, 1968.
1968 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XC nr 4, s. 10–12, 1969.
1969 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCI nr 4, s. 14–19, 1970.
1970 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCII nr 4, s. 20–25, 1971.
1971 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIII nr 5, s. 18–23, 1972.
1972 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIV nr 6, s. 22–27, 1973.
1973 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCV nr 8, s. 12–17, 1974.
1974 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVI nr 8, s. 14–19, 1975.
1975 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVII nr 8, s. 14–19, 1976.
1976 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVIII nr 8, s. 10–15, 1977.
1977 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIX nr 8, s. 14–19, 1978.
1978 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. C nr 8, s. 8–13, 1979.
1979 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CI nr 7, s. 16–21, 1980.
1980 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CII nr 7, s. 18–23, 1981.
1981 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIII nr 7, s. 12–17, 1982.
1982 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIV nr 7, s. 12–17, 1983.
1983 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CV nr 8, s. 16–21, 1984.
1984 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVI nr 8, s. 20–25, 1985.
1985 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVII nr 5, s. 20–25, 1986.
1986 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVIII nr 3, s. 6–11, 1987.
1987 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIX nr 3, s. 12–17, 1988.
1988 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1988. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 4–7, 15 lutego 1989.
1989 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1989. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 20–23, 1 stycznia 1990.
1990 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1990. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 18–21, 1 stycznia 1991.
1991 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1991. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 10–13, 1 stycznia 1992.
1992 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1992. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 12–15, 1 stycznia 1993.