 Wejście do świątyni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
Położenie na mapie Pekinu  | |
Położenie na mapie Chin  | |
 39°54′14″N 116°01′27″E/39,903889 116,024167
| |
Świątynia Tanzhe (chiń. 潭柘寺, pinyin Tánzhè Sì) – świątynia buddyjska położona w Zachodnich Wzgórzach, w dystrykcie Mentougou, około 45 kilometrów na zachód od centrum Pekinu[1]. Jej nazwa oznacza dosłownie "Świątynia Jeziora i Morwy" i odnosi się do pobliskiego Jeziora Smoka oraz drzew porastających okoliczne wzgórza[2]. Jezioro obecnie już nie istnieje, a pozostałością po nim jest niecka na wzgórzu za świątynią[3].
Świątynia powstała za panowania dynastii Jin (265-316) i jest najstarszym obiektem sakralnym w mieście[4]. Powstała, zanim jeszcze się rozwinęła zabudowa miejska na obszarze dzisiejszego Pekinu, dlatego mawia się, że "najpierw była świątynia Tanzhe, potem było Yuzhou (dawna nazwa Pekinu)"[1]. Uważa się, że jej układ architektoniczny był inspiracją dla architekta Zakazanego Miasta[3].
Świątynia zajmuje powierzchnię 41 600 m²[1]. Jej obecne zabudowania pochodzą z czasów dynastii Ming i Qing, a część pagód jeszcze z czasów dynastii Jin i Yuan[4]. Zabudowa zgrupowana jest w trzy linie biegnące wzdłuż osi północ-południe. Główne budynki znajdują się w linii środkowej; za dwoma bramami ulokowane są pawilony Deveraja, Mahavira i Vairochana[4]. Na dziedzińcu rośnie para miłorzębów datowanych na czasy dynastii Tang lub Liao, a także cyprysy, piwonie i drzewa morelowe[1]. Pawilon Mahavira jest najważniejszym budynkiem świątyni. Ma wymiary 24×33 m i 20 metrów wysokości[3]. W pawilonie tym mnisi regularnie odprawiają buddyjskie ceremonie[4]. Za głównym dziedzińcem, po prawej stronie, wznosi się pagoda Tayuan, w której pochowano szczątki najsławniejszych mnichów. Rozbudowywana w ciągu wieków, składa się obecnie z elementów wzniesionych w różnych stylach architektonicznych[1].
Wzdłuż zachodniej linii zabudowy znajdują się Pawilon Wstrzemięźliwości, Brama Porządku i Pawilon Guanyin[4]. W tym ostatnim przebywała w odosobnieniu jako mniszka i została pochowana Miaoyan, córka Kubilaj-chana[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
