Świątynia Egipska w Łazienkach Królewskich
Symbol zabytku nr rej. 13/4 z 1.07.1965
Ilustracja
Świątynia Egipska
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

Łazienki Królewskie

Styl architektoniczny

klasycyzm

Architekt

Jakub Kubicki (?)

Rozpoczęcie budowy

1819

Ukończenie budowy

1822

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Egipska w Łazienkach Królewskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Świątynia Egipska w Łazienkach Królewskich”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Egipska w Łazienkach Królewskich”
Ziemia52°12′54,758″N 21°01′53,423″E/52,215211 21,031506

Świątynia Egipska – klasycystyczna budowla znajdująca się w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Jest przykładem egiptyzacji projektów architektonicznych w pierwszej połowie XIX stulecia.

Opis

Po roku 1819 rozpoczęto prace nad urządzaniem nowego ogrodu na tyłach pałacu Belwederskiego. Był on zakomponowany w stylu romantycznym. W południowej części tego ogrodu, na wale będącym pozostałością dawnych okopów Lubomirskiego usytuowano pawilon zwany Świątynią Egipską. Górą, czyli dachem budowli, biegł most na drodze pomiędzy rogatką Belwederską a Drogą Chińską.

Budowla powstała prawdopodobnie około 1822 roku, a za jej autora uważa się Jakuba Kubickiego. W latach dwudziestych XIX wieku pełnił on funkcję Intendenta Generalnego Budynków Królewskich i w tym czasie projektował i odnawiał wiele budynków, dlatego też jemu przede wszystkim przypisuje się autorstwo Świątyni. Nie wyklucza się jednak, że zaprojektować ją mógł jeden z trzech wymienionych architektów: Hilary Szpilowski, Aleksander d`Alfonce lub Piotr Aigner[1].

Elewacja północna ma kształt świątyni egipskiej. Jej część środkowa wysunięta do przodu o ukośnie pochylonych ścianach, zawiera pomieszczenie otwarte na zewnątrz czterema kolumnami lotosowymi. Początkowo kolumny te były drewniane, podczas remontu w roku 1936 zastąpiono je betonowymi. Niżej ustawione są popiersia lwów wyrzucających wodę z pysków. W cofniętych bocznych partiach znajdują się drzwi prowadzące do wnętrza. Na architekturze Egiptu wyraźnie wzorowane są stelokształtne nisze i gzyms w kształcie wiązki trzcin. Zestaw dopełnia prostopadłościenny sarkofag wykonany z kamienia. Na szczycie budynku ustawiony był wysoki obelisk pokryty hieroglifami. Był on bardzo dobrze widoczny z okien pałacu. Obecnie nad świątynią góruje jego rekonstrukcja. Główny element budynku stanowiła figarnia – cieplarnia z drzewkami figowymi. Była ona położona w części południowej, która nie przetrwała do naszych czasów. Zachował się jedynie, ulokowany nad stawem, północny fragment większej całości.

W pobliżu budynku znajduje się popiersie Aleksandra Kamińskiego. Upamiętnienie powstało w czasie, kiedy obiekt był wykorzystywany przez Muzeum Harcerstwa (2005–2010)[2].

Przypisy

  1. Marek Kwiatkowski: Wielka księga Łazienek. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 153. ISBN 83-7255-684-9.
  2. Katarzyna Dzierzbicka. Świątynia Egipska w Łazienkach Królewskich. „Skarpa Warszawska”, s. 70, styczeń 2021. 

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Świątynia Egipska na stronach Łazienek Królewskich

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się