Świątynia Białego Konia
白馬寺
Ilustracja
Biały Koń przed świątynią
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Luoyang

Założyciel klasztoru

Kaśjapa Matanga

Materiał budowlany

drewno, cegła

Data budowy

64-68

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Świątynia Białego Konia”
Ziemia34°43′26″N 112°35′59″E/34,723881 112,599725
Posąg Buddy Siakjamuniego w świątyni

Świątynia Białego Konia (chin. upr. 白马寺, chin. trad. 白馬寺, pinyin Báimǎ sì) – świątynia buddyjska znajdująca się w mieście Luoyang w Chinach, tradycyjnie uważana za najstarszą buddyjską świątynię w kraju.

Historia

Świątynia Białego Konia tradycyjnie jest uważana za najstarszą świątynię buddyjską w Chinach. Zgodnie z najbardziej znaną historią jej powstania sen miał zainspirować cesarza Minga (57-75) do wysłania do kraju Yuezhi wysłanników (w najstarszych wersjach historii na ich czele miał stać Zhang Qian, który w rzeczywistości zmarł pod koniec II w. p.n.e.) w poszukiwaniu świętych tekstów. Data tej misji jest różnie podawana jako 60, 61, 64 lub 68 n.e. Wysłannicy mieli powrócić po trzech (lub, według innej wersji, jedenastu) latach i przywieźć ze sobą tekst Sutry w Czterdziestu Dwóch Częściach oraz buddyjskich misjonarzy. Od końca V wieku ich imiona są podawane jako Kaśjapa Matanga (chin. She Moteng) i Dharmaratna (chin. Zhu Falan). To dla nich cesarz Ming miał zbudować Świątynię Białego Konia[1].

Wszystkie wersje opowieści o śnie cesarza Minga i jego misji do Yuezhi mają swój początek w jednym źródle, przedmowie do Sutry w Czterdziestu Dwóch Częściach, która pochodzi z połowy III w. n.e. Wtedy też najprawdopodobniej narodziła się legenda o powstaniu Świątyni Białego Konia. Pierwsze ślady buddyzmu w Luoyangu datowane są na II wiek n.e. i chociaż istniały tam wówczas jakieś buddyjskie przybytki, to sama Świątynia Białego Konia prawdopodobnie powstała dopiero w następnym stuleciu. Dzisiejszy budynek świątyni pochodzi z czasów dynastii Ming, z późniejszymi elementami dodanymi w trakcie kolejnych renowacji[1][2].

Architektura

Położona na obrzeżach miasta, około 12 kilometrów od jego centrum[3] świątynia skryta jest wśród wiekowych drzew. Przed jej wejściem znajduje się ogrodzony płotem staw rybny[4]. Cały kompleks obejmuje powierzchnię 34,000 m²[3].

Świątynna brama posiada trzy wejścia[3]. W czasach dynastii Song ustawiono przed nią dwa kamienne konie[3]. Po jej bokach znajdują się groby She Motenga i Zhu Falana[4]. Główne budynki usytuowane są wzdłuż biegnącej od bramy symetrycznej osi północ-południe. Pierwszym z nich jest pochodzący z czasów dynastii Yuan[4] Pawilon Niebiańskich Królów, w których przechowywane są posągi czterech Niebiańskich Królów, Buddy Majtrei oraz Bodhisattwy Skandy[3]. Za nim znajduje się Pawilon Wielkiego Buddy, najokazalszy w całej świątyni[4]. Zbudowany w czasach dynastii Ming budynek wznosi się na metrowym tarasie i posiada podwójny[3], bogato zdobiony dach[4]. Wewnątrz niego umieszczono posąg Buddy Siakjamuniego z towarzyszącymi mu Kasjapą i Anandą[4], a także ważący ponad 2 tony zabytkowy dzwon[3].

Za Pawilonem Wielkiego Buddy znajduje się Pawilon Mahawiry, w którym znajdują się posągi trzech buddów: Siakjamuniego, Amithaby i Buddy medycyny, z towarzyszącymi osiemnastoma arhatami[3]. Pawilon jest bogato ozdobiony malowidłami z czasów panowania mongolskiego[4]. Czwartym z kolei pawilonem jest niewielki (najmniejszy w całej świątyni) Pawilon Porady, w którym oddaje się cześć Buddzie Amithabie[4]. Pawilon Porady otoczony jest niewielkim laskiem bambusowym, za którym usytuowany jest ułożony z kamiennych bloków taras otoczony sosnami[3], na którym znajduje się pawilon. Po obu bokach tarasu znajdują się dwa mniejsze pawilony, w których przechowywane są posągi założycieli świątyni[3].

Niedaleko wschodniego krańca świątyni wznosi się 13-piętrowa pagoda o wysokości 25 metrów[3]. Zbudowana w czasach dynastii Jin jest najstarszą pagodą w Chinach[5].

Przypisy

  1. a b Zürcher 2007 ↓, s. 22.
  2. de Crespigny 2016 ↓, s. 93.
  3. a b c d e f g h i j k White Horse Temple. chinaculture.org. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
  4. a b c d e f g h White Horse Temple. travelchinaguide.com. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
  5. White Horse Temple (Baima Si), Luoyang. sacred-destinations.com. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).

Bibliografia


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się